Jakie choroby dotykają dzieci i jak właściwie je rozpoznać? Kiedy konsultować się z lekarzem? [OBJAWY, LECZENIE, POWIKŁANIA]

Niestety, statystyki pokazują, że blisko 90 proc. dzieci ma rozmaite wady rozwojowe, a co czwarta osoba cierpi na przewlekłe choroby. Dzieci wydają się być coraz mniej odporne. Do tego dochodzą problemy ze wzrokiem, zębami, a nawet słuchem. Z raportu GUS wynika, iż co dziesiąte dziecko przewlekle choruje na co najmniej jedną chorobę. Żadnych objawów nie wolno lekceważyć.

Alergia
Blisko 10 proc. dzieci cierpi na alergię. Alergiczny nieżyt nosa ma co piąte polskie dziecko, zaś na astmę cierpi co dziesiąty nastolatek, wynika z raportu GUS. Efektem tego może być środowisko, które sprzyja tym zachorowaniom. Ponadto w powietrzu znajduje się coraz więcej alergenów. Inne jest także podejście do pewnych rzeczy. Wrażliwi na czystość, staramy się eliminować z otoczenia naszych pociech drobnoustroje, które organizm z czasem uznaje za wrogie. Do tego dochodzi również forma coraz dokładniejszej diagnozy, na podstawie której obecnie wykrywane są alergie u dzieci, jakie niegdyś byłyby uznane po prostu za mniej odporne. Mali Polacy najczęściej mają uczulenie na (białko mleka krowiego, białko jaj, gluten, ryby, czekoladę i cytrusy), następne w kolejności są roztocza, pyłki i sierść zwierząt.

Specjaliści są zdania, że metodą na poprawę odporności u dzieci jest karmienie niemowlęcia piersią przez około sześć miesięcy. Sytuacje, które mogą już alarmować o alergii u dziecka jest ciągły katar oraz rozmaite zmiany skórne powstałe na skutek zjedzenia takiej czy innej potrawy. Oczywiście trzeba tutaj zachować zdrowy rozsądek i skonsultować się z lekarzem, który będzie w stanie rozwiać wszelkie wątpliwości.

Wady wzroku
Z raportu wynika, że blisko połowa dzieci ma problemy ze wzrokiem. Wady te jednak nie od razu są wykrywane. Boląca głowa, łzawienie, pieczenie oczu, nieostre widzenie itp. objawy, na które skarżą się dzieci, nie zawsze są właściwie interpretowane przez rodziców bądź wychowawców. Naturalnie w takim przypadku również najlepiej udać się do specjalisty.

Ponadto specjaliści podkreślają, że tylko wczesna korekcja wady wzroku jest w stanie poprawić widzenie, a nawet skutecznie wyeliminować rozwojowe wady. Warto pilnować dziecka, aby zachowywało stosowną odległość od telewizora, nie czytało w nieodpowiednim oświetleniu, oraz nie patrzyło godzinami na ekran smartfona, laptopa czy monitora.

Cukrzyca
Obecnie dzieci nie tylko chorują na cukrzycę typu pierwszego ale i drugiego. Dotyczy to niemowląt, przedszkolaków i nastolatków. Jeśli przyjmowana przez dzieci glukoza dostarczona razem z pożywieniem niewłaściwie przełoży się na niezbędną do pracy komórek energię, to wówczas możemy mówić o zaburzeniu zwanym cukrzycą. U zdrowego człowieka to insulina odpowiada za właściwy poziom glukozy we krwi. Cukrzyca rozwija się, kiedy ilość insuliny wytwarzanej przez trzustkę jest za mała w stosunku do tego, ile jej potrzeba, bądź gdy jej działanie nie przynosi efektu.

Cukrzyca typu 1 (dawniej nazywana insulinozależną, IDDM (Insulin Dependent Diabetes Mellitus) lub typu dziecięcego) – jest spowodowana brakiem insuliny na skutek procesu immunologicznego (uszkodzenia komórek beta wysp Langerhansa trzustki) przez przeciwciała skierowane przeciwko antygenom wysp lub w sposób idiopatyczny. Jedynie te komórki mogą wytwarzać insulinę. Choroba pojawia się najczęściej u dzieci i osób młodych, choć może się rozpocząć nawet po 80. roku życia. Leczenie wymaga stałego podawania insuliny. (źródło: Wikipedia).

Cukrzyca typu 2 (dawniej nazywana insulinoniezależną, ang. Non-Insulin Dependent Diabetes Mellitus, w skrócie NIDDM) – to najczęstsza postać cukrzycy (ok. 80%). U chorych zaburzone jest zarówno działanie, jak i wydzielanie insuliny, przy czym dominującą rolę może odgrywać jedna lub druga nieprawidłowość. Chorzy są mało wrażliwi na działanie insuliny (insulinooporność). Zwykle w początkowej fazie choroby insulina jest wydzielana w większej ilości, ale niewystarczająco w stosunku do zwiększonych insulinoopornością potrzeb organizmu. Ten typ cukrzycy może być uwarunkowany genetycznie (dziedziczenie wielogenowe) lecz decydującą rolę pełnią czynniki środowiskowe tj. otyłość, mała aktywność fizyczna. (źródło: Wikipedia).

Otyłość
Otyłość to jedna z tych chorób, którą widać gołym okiem. Jest również trudna do wyleczenia, bo wymaga całkowitej zmiany sposobu bycia, wyrobionych nawyków, które przyczyniły się do tej choroby.

Jak podaje portal "mjakmama24" 12,6 proc. chłopców i 12,2 proc. dziewcząt do 18 roku życia cierpi na otyłość. Niestety problem z roku na rok staje się coraz poważniejszy. Wynika to nie tylko z predyspozycji genetycznych, ale również z negatywnego stylu życia. Chodzi tu m.in. o "pochłanianie" w dużych ilościach wysokoprzetworzonej żywności z dużą ilością węglowodanów prostych, tłuszczów zwierzęcych. Do tego dochodzi również mała aktywność fizyczna lub jej brak.

Wynikiem tego są m.in. współczesne "rozrywki", które unieruchamiają ludzi. Chodzi tu m.in. o telewizję, czy gry komputerowe. Do tego dochodzą rozmaite przekąski w postaci chipsów, batoników, hamburgerów, frytek, czekolad, solonych orzechów w karmelu, słodkich napojów itp. "Otyłość to nie tylko zwiększona ilość tkanki tłuszczowej, lecz także kumulacja lipidów w narządach wewnętrznych, co prowadzi do wielu związanych z tym chorób.

Otyłość jest jedną z przyczyn chorób układu ruchu (np. skrzywień kręgosłupa, płaskostopia), u dziewcząt może spowodować zaburzenia miesiączkowania, a u chłopców zaburzenia dojrzewania. Jest główną składową tzw. zespołu metabolicznego (obok nadciśnienia tętniczego i miażdżycy), a także jedną z przyczyn cukrzycy. Wraz ze wzrostem BMI (wskaźnik masy ciała) zwiększa się ciśnienie tętnicze krwi" - czytamy na ęmjakmama24".

Wysokie ciśnienie również nie jest niczym dobrym. Może to przełożyć się na udar mózgu, zawał serca czy inne problemy neurologiczne. Na przykład dzieci dzieci otyła są bardziej podatne na przerost lewej komory serca, co może przełożyć się na wzrost ryzyka chorób układu krążenia.

Zaburzenia słuchu u dzieci
Problem staje się coraz bardziej poważny. Przyczyn tego możemy upatrywać się w decybelach, które otaczają nasze pociechy. Chodzi nie tylko o hałas szkolny, ale również o głośne słuchanie muzyki. Jeśli dzieci stale narażone są na tego typu dźwięki, to może dojść do trwałego uszkodzenia słuchu. Wada ta może być również związana z przerośniętym trzecim migdałkiem, który uciska trąbkę. Aby jednak właściwie odczytać wadę warto udać się do otolaryngologa.

Próchnica
Próchnica dosięga nawet 70 proc. trzylatków i 90 proc. sześciolatków. W zasadzie ciężko znaleźć dziecko, które miałoby wszystkie zęby zdrowe. Próchnica generalnie związana jest z brakiem higieny oraz pozostawianiem w jamie ustnej resztek pokarmu. Aby zapobiec próchnicy warto używać nici dentystycznej, szczotkować zęby co najmniej dwa razy dziennie pasą z fluorem, dostarczać organizmowi wapń, a także regularnie odwiedzać stomatologa.

Skrzywienie pleców
Jak podaje Instytut Matki i Dziecka aż 90 proc. dzieci ma wady postawy. Powodem tego jest niewłaściwy siedzący tryb życia, nadwaga, otyłość, brak ruchu, nadmierne obciążanie pleców (np. zbyt ciężkie tornistry) czy złe dobranie mebli do wzrostu.

Angina
Angina jest efektem paciorkowców. Dzieci w tym przypadku zarażają się drogą kropelkową. Objawia się to wysoką gorączką, bólem gardła a także problemem z połykaniem, bólem docierającym do ucha, ogólnym osłabieniem połączonym z bólem głowy zaczerwienionym gardłem czy żółtymi nalotami na migdałkach.

Grypa
W przypadku grypy do zarażenia dochodzi również drogą kropelkową. Objawia się to wysoką gorączką. Dziecko z objawami grypy może wykazywać obojętność, skarżyć się na ból mięśni, głowy, gardła. Chorobie tej również mogą towarzyszyć dreszcze, kaszel, brak apetytu, katar, biegunka, wymioty. Grypa nie jest leczona antybiotykami, dlatego istotny jest tutaj podanie leku przeciwwirusowego. Oczywiście wiąże się to z kilkudniowym pobytem dziecka w domu. Dziecku można podać środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Warto również zaopatrzyć się w syrop na kaszel. Oczywiście niezbędna będzie konsultacja z lekarzem.

Zapalenie płuc
Pisząc o zapaleniu płuc mamy na myśli wirusowe oraz bakteryjne. Objawia się to wysoką gorączką, bólami głowy oraz zaburzeniami oddychania. Przy zapaleniu płuc dziecko może oddychać szybciej niż zwykle oraz skarżyć się na ból w klace piersiowej.

Zapalenie oskrzeli
Zapalenie oskrzeli może być spowodowane różnymi wirusami. Ostre zapalenie pojawia się zwykle po kilku dniach. Objawy: złe samopoczucie, dreszcze, gorączka (nawet 40 stopni C.), bóle mięśni i kości, katar, ból gardła kaszel, początkowo suchy, później mokry, pieczenie i ból w klatce piersiowej, zwykle związany z kaszlem, sporadycznie duszność, charczenie przy wdychaniu i wydychaniu powietrza.

Szkarlatyna (płonica)
Choroba zaczyna się nagle. Do wstępnych objawów zalicza się gorączkę, bóle brzucha, wymioty oraz ból gardła. Lekarz badający dziecko w tym okresie stwierdza anginę (stan zapalny gardła lub jamy nosowo-gardłowej) o różnym nasileniu oraz powiększenie węzłów chłonnych, głównie szyjnych. Wysypka pojawia się równocześnie z gorączką lub 24 godz. później. Jest ona drobnoplamista, czerwona, zlewająca się na tułowiu, w zgięciach łokciowych i podkolanowych. Najwyraźniejsza jest na piersiach, brzuchu, pośladkach i w pachwinach. Wysypka wygląda tak, jakby ktoś pokaleczył skórę uderzając w nią szczotką. Na policzkach jest rumień, jednak skóra wokół ust i nosa pozostaje blada. Czas trwania wysypki jest różny (od 24 godz. do kilku dni). Język początkowo obłożony (pokryty białym nalotem), potem przybiera wygląd "malinowy". Po kilku dniach od ustąpienia wysypki występuje grubopłatowe łuszczenie się skóry, najwyraźniejsze na stopach i dłoniach (gdy nie zauważono wysypki, to charakterystyczne łuszczenie się skóry pozwala na wsteczne rozpoznanie płonicy).

Gdy przebieg płonicy jest bardziej toksyczny, to poza wysypką mogą wystąpić zaburzenia układu krążenia, zapalenie mięśnia sercowego, utrata przytomności, nad sercem stwierdza się szmer skurczowy; wątroba i śledziona powiększone. Zmiany zapalne w gardle są słabo wyrażone.

Płonica o przebiegu septycznym charakteryzuje się dużymi zmianami w gardle. Wymaga bezwzględnie leczenia antybiotykiem.

Zapalenie ucha środkowego
To częsta choroba wieku dziecięcego. W pierwszym okresie zazwyczaj jest infekcją wirusową. Objawy to: bardzo silny, ciągły ból ucha, często gorączka (u dzieci nawet powyżej 40 st. C.), gorszy słuch w chorym uchu, złe samopoczucie, niepokój dziecka, wymioty, uczucie pełności w uchu, w okresie kataralnym zapalenia bębenek jest przekrwiony, pogrubiały, niekiedy wciągnięty w głąb, w okresie ropnym bębenek jest uwypuklony, prześwieca żółtą barwą, w wysiękowym zapaleniu może dochodzić do znacznego niedosłuchu i ścieńczenia błony bębenkowej - przez nią widać żółtawy lub ciemny płyn zawierający pęcherzyki powietrza; jest to spowodowane blokadą mechaniczną trąbki słuchowej.

Zapalenie zatok
Przebiega jako infekcja błony śluzowej światła którejś z zatok (najczęściej szczękowej) i zwykle towarzyszą jej objawy zapalenia błony śluzowej nosa, towarzyszy temu gorączka (w przypadkach ostrych) oraz ból o zmiennej lokalizacji czoła, szczęki, górnych zębów lub policzka w przypadku zapalenia zatoki szczękowej, okolicy nasady nosa w przypadku zapalenia zatok sitowych, szczytu głowy lub ucha w przypadku zapalenia zatoki klinowej.