Kard. Kazimierz Nycz z okazji uroczystości Narodzenia Pańskiego: Boże Narodzenie dokonuje się dziś w każdej mszy św.

Nieznany jest dokładny rok narodzin Jezusa, ale wiadomo niemal na pewno, że nie jest to rok tzw. zerowy, wymieniany w Nowym Testamencie. Król Herod zmarł w 4 roku p.n.e., dlatego niektórzy badacze skłaniają się do przyjęcia właśnie tego roku jako daty narodzin Jezusa; inni sądzą, że gwiazda betlejemska, towarzysząca narodzinom, była kometą Halleya widoczną w 12 roku p.n.e. lub kometą opisaną przez chińskich kronikarzy w 5 roku p.n.e.

Pierwsza informacja o święcie Bożego Narodzenia, obchodzonym 25 grudnia, pochodzi z roku 356. Wcześniej dzień narodzin Jezusa obchodzono prawdopodobnie 6 stycznia. 25 grudnia ustanowiono dniem świątecznym jako przeciwwagę do pogańskiego święta słońca.

W tamtym okresie na polecenie cesarzowej Heleny w Betlejem, miejscu narodzenia Jezusa, wzniesiono bazylikę Narodzenia Pańskiego. Później upowszechnił się zwyczaj budowania stajenki na pamiątkę, że Jezus narodził się właśnie w tym miejscu.

W średniowieczu święto Bożego Narodzenia było obchodzone niezwykle hucznie i wesoło. Dopiero w XVII wieku zaczęła się kształtować tradycja, jaką znamy do dziś - święta radosnego, ale też pełnego zadumy nad życiem, śmiercią i zbawieniem.

Charakterystyczne dla Bożego Narodzenia są trzy msze święte wywodzące się z liturgii rzymskiej, które odprawia papież: o północy (Pasterka - na pamiątkę wizyty pasterzy w stajence), o brzasku i w ciągu dnia.

Papież Jan Paweł II w homilii wygłoszonej podczas Pasterki 24 grudnia 1997 roku powiedział, że narodzenie Mesjasza jest to "wydarzenie centralne w dziejach ludzkości", którego "oczekiwał z niejasnym przeczuciem cały ród ludzki; oczekiwał go z wyraźną świadomością naród wybrany".

– Oto historyczne wydarzenie przeniknięte tajemnicą: narodziło się delikatne Dziecię w pełni ludzkie, które jest jednak równocześnie Synem Jednorodzonym Ojca – mówił papież.

Jan Paweł II zaznaczył, że głębia tajemnicy Wcielenia jest niezbadana.

– W tę noc Boża chwała staje się udziałem całego stworzenia, a w szczególności człowieka. Oto Syn Przedwieczny — ten, który jest odwiecznym upodobaniem Ojca — stał się Człowiekiem, a Jego ziemskie narodzenie w noc betlejemską nieustannie świadczy o tym, że w Nim każdy człowiek objęty jest tajemnicą Bożego upodobania, które jest źródłem ostatecznego pokoju – podkreślił.

Dawniej w Polsce pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia, czyli 25 grudnia, rozpoczynało poranne nabożeństwo. Potem czas spędzano przy suto zastawionym stole, na rozmowach, śpiewaniu kolęd, modlitwie i odpoczynku. Tego dnia powstrzymywano się od wszelkiej pracy, nie wolno było sprzątać, rąbać drewna, przynosić wody ze studni, a nawet gotować. Tradycja zakazywała również czesania się, przeglądania w lustrze i spania w ciągu dnia, zwyczajowo nie urządzano w tym dniu wesel ani zabaw, nie składano i nie przyjmowano wizyt poza spotkaniami z najbliższą rodziną.

Drugi dzień świąt jest dniem poświęconym męczeństwu św. Szczepana. W przeszłości popularnym zwyczajem, związanym prawdopodobnie z wczesnochrześcijańskimi praktykami zaklinania urodzaju, było obrzucanie się ziarnem. Podczas składania sobie życzeń sypali nim domownicy i sąsiedzi, dzieci używały go podczas powrotu z nabożeństwa do psot i zabaw, a kawalerowie nie szczędzili ziarna do obsypywania dziewcząt. Podobnie jak w pierwszy dzień świąt, nie pracowano, za to popularne było składanie wizyt rodzinie i sąsiadom.

Jeszcze na początku XX wieku żywa była tradycja, że drugi dzień świąt rozpoczynał dwanaście tzw. szczodrych dni (zwanych też czasem Godami), które trwały aż do Trzech Króli. Świętowano je podobnie jak Boże Narodzenie - nie należało pracować, za to trzeba było bawić się, jeść i odpoczywać.

W uroczystość Narodzenia Pańskiego metropolita warszawski przewodniczył mszy św. o północy w kościele pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Męczenników Rzymskich na stołecznym Ursusie. W czasie liturgii modlono się m.in. o nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego.

– Boże Narodzenie dokonuje się dziś w każdej mszy św. w momencie konsekracji – powiedział w czasie pasterki kard. Kazimierz Nycz.

Kardynał zaznaczył, że odrzucając Boga, człowiek o własnych siłach nie osiągnie pokoju.

Przywołując w homilii słowa proroka Izajasza: "Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką", które zapowiadały tajemnicę Wcielenia Syna Bożego, kard. Nycz podkreślił, że "tego światła potrzebował nie tylko naród wybrany w polityce czy wojnach, które prowadzili, ale jest ono także potrzebne ludziom wszystkich epok".

– Także dziś, twa tysiące lat po wydarzeniu w Betlejem, ludzie potrzebują światłości, bo kroczą w ciemnościach jak ten naród wybrany – ocenił.

Przyznał, że "ciemności i zamęt, który nas otacza, cały czas cyklicznie się powtarza".

– W świecie jest tyle niepokoju, wojen, zła – mówił duchowny dodając, że "ten sam niepokój jest dziś również w naszej ojczyźnie".

"Wydawało się, że w ostatnich miesiącach przeżyliśmy odrodzenie w naszym kraju, a okazuje, że także te święta Bożego Narodzenia przychodzi nam przeżyć w jakimś niepokoju".

Metropolita warszawski przyznał, że "od tego zamętu nie jest także wolny Kościół zarówno ten w wymiarze powszechnym, w wymiarze lokalnym, jak i rodziny parafialnej czy Kościół w wymiarze naszego chrześcijańskiego życia osobistego. Dlatego, jak zaznaczył - modlimy się podczas każdej mszy św. prosząc Boga, aby wybawił nas od wszelkiego zamętu".

Kard. Nycz wskazał także na związek między chwałą oddawaną Bogu a pokojem.

– Ludzie bardzo często wydaje się, że bez pomocy Boga, bez Jego obecności są w stanie poukładać sobie ludzkie sprawy na ziemi, także pokój. Tymczasem, jak ukazuje nam w Ewangelii św. Łukasza, potrzebna jest nam wielka ingerencja z góry, która jest owocem tego, że oddajemy chwałę Bogu w Trójcy Świętej – powiedział hierarcha.

Zaznaczył, że "człowiek, który zrezygnował z relacji z Bogiem, zawsze będzie miał problem z osiągnięciem pokoju, także w wymiarze swojego życia, rodziny".

– Taki człowiek naraża się, że będzie nieskuteczny w budowaniu pokoju, miłości i braterstwa w tym świecie, w koło siebie – wskazał kardynał.

Zwrócił uwagę, że kard. Stefan Wyszyński był niezwykle skuteczny w swoim działaniu, ponieważ zawierzył wszystko Bogu, czego znakiem był hasło, które często powtarzał "Soli Deo" (Jedynemu Bogu).

– Powtarzajmy za aniołami „Chwała Bogu na wysokości a na ziemi pokój ludziom dobrej woli” – zaapelował kard. Nycz.

Przywołując postać św. Teresy od Dzieciątka Jezus, doktora Kościoła, hierarcha zwrócił uwagę na jej spojrzenie na tajemnicę Bożego Narodzenie w świetle Chrystusowego Krzyża.

– W tym, co mówiła i pisała, było spojrzenie na tajemnicę Wcielanie Syna Bożego jako drogę, która prowadziła do Golgoty i Zmartwychwstania, a więc do zbawienia człowieka. (...) Obyśmy się zatem, jako dorośli nie zatrzymali na tajemnicy Betlejem, na tajemnicy Bożego Narodzenia, ale poszli dalej, uświadamiając sobie, po co Jezusa przyjął ludzką naturę, dlaczego Bóg nie wyrzekł się świata, nie wyrzekł się człowieka, ale dał swojego Syna – zaapelował kard. Nycz.

Jak zaznaczył, "tylko wtedy, kiedy w tym duchu spojrzymy na Betlejem, będziemy przeżywać Boże Narodzenie przy ołtarzu w czasie każdej mszy świętej".

– W czasie eucharystii, kiedy kapłan wypowiada słowa konsekracji, przeżywamy Boże Narodzenie – powiedział kard. Nycz.

Jak ocenił, "Ci, którzy z powodu np. pandemii przestali przychodzić do kościoła, tak naprawdę nie wierzyli, że Boże Narodzenie dokonuje się dziś przede wszystkim w każdej eucharystii".

– Zawsze, kiedy uczestniczymy w mszy świętej, rodzi się w nas i dla nas Emmanuel(Bóg z nami), Jezus Chrystus – podkreślił metropolita warszawski.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuj i.pl