Komentarz red. Iwony Zielińskiej: Inni nas nie lubią, bo my sami siebie nie lubimy

Tak czy inaczej, chętnie uważamy się za naród wyjątkowy, powołując się na powikłaną i trudną historię. Tak właśnie myśli większość z nas. I chcemy być tak właśnie postrzegani i doceniani. A co, gdy okazuje się, że jest inaczej? Dokładnie, co do dnia, 15 lat temu ponad 79 proc. Polaków na pytanie: Czy wyraża Pani/Pan zgodę na przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej? odpowiedziało twierdząco. Rok później staliśmy się członkiem Unii Europejskiej. Wróciliśmy do prawdziwej Europy - tak się wtedy mówiło. I parę milionów z nas zaraz wyjechało w poszukiwaniu szczęścia. Już legalnie. Jakie wrażenie zrobiliśmy na najbliższych i najbogatszych sąsiadach? Ostatnie majowe wyniki sondażu „Barometr Polska-Niemcy” Instytutu Spraw Publicznych (ISP), Fundacji Konrada Adenauera (KAS) i Fundacji Körbera pokazują, że nasza sympatia do Niemców rośnie (56 proc.), a niestety, miłe skojarzenia z Polakami ma tylko 29 proc. Niemców. I tu od lat nic się specjalnie nie zmieniło. Inny przykry dla nas wskaźnik to wyniki odpowiedzi na pytanie: Jak układają się stosunki między Polską i Niemcami? Aż 64 proc. Polaków uważa, że dobrze. Podobne myśli tylko 31 proc. Niemców. A jeszcze w 2013 roku dobrego zdania o naszych relacjach było aż 70 proc. naszych sąsiadów zza Odry. Jest coś, co nas łączy. Polacy i Niemcy są zgodni: relacje polsko-niemieckie powinny się skupiać na przyszłości i teraźniejszości (70 proc. badanych Niemców i 60 proc. Polaków), a nie historii. Co nie będzie takie łatwe, bo połowa Polaków uważa, że ofiary, jakie poniosła Polska w swojej historii, nie zostały właściwie ocenione przez międzynarodową opinię publiczną, z kolei 53 proc. Niemców jest odmiennego zdania.

Następnym krajem, do którego ciągnęły tłumy z Polski, była i jest Wielka Brytania. Instytut YouGov zapytał o ranking sympatii do mniejszości narodowych. Po Australijczykach, Irlandczykach, Niemcach, Amerykanach, na piątym miejscu znaleźli się Polacy, a za nimi wszystkie nacje azjatyckie i afrykańskie. Jak widać, wbrew naszym oczekiwaniom, nie jesteśmy postrzegani jako naród wyjątkowy. Możemy przyjąć, że wszelkie badania i sondaże to tylko proste skojarzenia i stereotypy. Problem jednak w tym, że my sami nie podejmujemy rzeczywistej walki ze złymi ocenami, które ciągną się za Polakami. To dobrze, że sami się śmiejemy z wymyślonych przez Niemców haseł reklamujących turystykę w naszym kraju: „Jedź na wakacje do Polski, twój samochód już tam jest”. Ale czy to nie jest taki nerwowy śmiech ze wstydu? Ale to niemiecka gazeta „Lausitzer Rundschau”, a nie polska podała informację, że w 2015 roku w Niemczech ukradziono ponad 18 tysięcy samochodów. Złodzieje byli, są i będą w każdym narodzie, ale dużo robimy, by opluwać samych siebie bez umiaru. Przypadkiem trafiłam na portal Silesia - Śląsk - Schlesien, gdzie w artykule „Jak nas widzą w Europie?” niemal z lubością przytacza się przykłady medialne z całej Europy, z wielu lat - jak nikczemnym narodem jesteśmy. Rozbójnicy, rasiści, złodzieje, pijacy, oszuści. I nie jest to jedyne miejsce, gdzie pojedyncze przykłady skandalicznych, przestępczych zachowań naszych rodaków są uogólniane i generalizowane w opiniach ogólnych, dotyczących nas wszystkich. Dopóki sami tak bardzo będziemy siebie nie lubić, dopóty opinie o nas się nie zmienią. Czy na tym ma jedynie polegać nasza wyjątkowość na tle innych w Europie?