Kornelia Lesiewicz zaprasza na wspólny trening w Gorzowie, podsumowuje sezon 2021 i zapowiada niespodziankę w hali

Skąd pomysł na wspólny trening z uczniami?
To pomysł trenerki Izabeli Zaleskiej-Posmyk z AZS AWF Gorzów. Nie ukrywam, że bardzo mi się spodobał. Myślę, że to fajna inicjatywa, żeby dzieci dowiadywały się czegoś nie tylko od nauczycieli wuefu, ale także od młodych zawodników, takich jak ja.

Na trening należy zabrać strój sportowy, wodę i...
... dobry humor przede wszystkim. Myślę, że to wystarczy, żeby nam się dobrze pracowało.

Jakie ćwiczenia zaprezentujesz uczniom?
Z trenerami ustaliliśmy, że ma to być trening bardziej pokazowy dla dzieciaczków i raczej sama rozgrzewka. Prawdę mówiąc, jeszcze nie wiem, co dla nich przygotuję, ale chciałabym pokazać coś innego niż ogólnorozwojowa rozgrzewka, która jest prezentowana na każdym pierwszym treningu czy na każdej podstawowej lekcji wuefu. Będąc na igrzyskach w Tokio, sama mogłam podpatrzyć o wiele lepszych i bardziej doświadczonych zawodników, jak teraz ta rozgrzewka u nich wygląda, jak ona cały czas ewoluuje, jak wszystko się zmienia. To pokazuje nam, że świat się nie zatrzymał, świat cały czas idzie do przodu.

Model rozgrzewki bardzo się zmienił i coraz więcej osób jest bardziej świadomych, jak pracować i że ta ogólnorozwojowa rozgrzewka nie jest do końca dobra dla zawodników dojrzałych. Jak ja byłam w wieku dzieci, które teraz zapraszam na wspólny trening, też zaczynałam od ogólnorozwojowych rozgrzewek, aczkolwiek zawsze warto pokazać coś i uświadomić, że im będą starsi i będą chcieli iść w ten sport, to będą musieli zmienić swój światopogląd i stosunek do wielu rzeczy.

Z jednej strony sport to świetna zabawa. Z drugiej - trzeba jednak harować, żeby osiągnąć sukces.
Każdy sport kieruje się trochę innymi zasadami, aczkolwiek myślę, że ćwiczenia na przykład wzmacniające czy stabilizacje różnego rodzaju są dla każdego zawodnika bardzo ważne. Oczywiście, każdy sportowiec zwraca uwagę na inne części ciała, na inne mięśnie, każdy mięsień musi mieć inaczej rozbudowany, ale są takie ćwiczenia, na które wiele osób wcześniej nie zwracało uwagi, a teraz zadają sobie pytania, dlaczego akurat to ćwiczenie, na co to działa, a może to da mi inny, fajniejszy skutek...

I wielu zawodników zaczyna wykorzystywać dużo motorycznych ćwiczeń. Na przykład Ania Kiełbasińska w ogóle nie truchta na rozgrzewce - to też jest ciekawe. I to wszystko jest odpowiednio uzasadnione. Ja o takich rzeczach nie wiedziałam, bo nikt mi nigdy o tym nie mówił, dopóki sama się tym nie zainteresowałam i nie podpatrzyłam innych sportowców. Dlatego fajnie, gdyby też młodzi ludzie mieli taką świadomość, że jest jeszcze naprawdę dużo możliwości, z których oni nie korzystali, a mogą.

Jak oceniasz sezon 2021 w swoim wykonaniu?
Myślę, że zrobiłam 2/3 tego, co chciałam zrobić. Jestem bardzo zadowolona. Na „swoich” imprezach docelowych zdobyłam dwa medale [złoto mistrzostw Europy U20 i srebro mistrzostw świata U20 w biegu na 400 metrów - red.], nie wróciłam bez niczego, więc też jestem szczęśliwa. Pobiłam rekord życiowy - taki mój mały cel to było 51 z przodu i mimo że jest to 51,97, to zawsze 51, a nie 52, co mnie bardzo cieszy. Cały czas z trenerem przesuwamy się do przodu. Myślę, że sezon 2021 da mi jeszcze większą motywację.

A mnie było przykro, że na igrzyskach olimpijskich w Tokio trener Aleksander Matusiński nie wystawił cię w sztafecie, choćby w eliminacjach.
A dziękuję, bo od wielu osób słyszę, że wszystkim jest bardzo przykro... Mnie też było przykro, ale trzeba było mieć świadomość, że nie pobiegnę, chociażby ze względu na to, że dziewczyny, specjalnie dla tej sztafety, zrezygnowały ze swoich startów indywidualnych. A ponieważ między eliminacjami a finałem był cały dzień przerwy, to nawet nie było mowy o tym, że one się nie zregenerują. Po prostu tych miejsc było za mało. Gdyby to była sztafeta 5x400 albo 6x400, to może znalazłoby się miejsce dla mnie.

Obejrzyj wideo: Lekkoatletka Kornelia Lesiewicz z AZS AWF Gorzów o finale halowych mistrzostw Polski seniorów

Apelujemy o rozważenie wprowadzenia do programu igrzysk olimpijskich takich właśnie sztafet! Jakie masz plany na przyszłoroczny sezon halowy i letni?
Mogę powiedzieć tylko tyle, że z trenerem chcemy w hali spróbować czegoś innego. Czy to się uda? Nie wiem, nie mam pojęcia... Ale nie nastawiamy się jakoś specjalnie na sezon halowy. Jak to trener powiedział: „400 metrów już tyle razy biegałaś w tym roku, że to po prostu aż do znudzenia, więc trzeba teraz trochę od tego odpocząć, zrobić bazę”. I tak naprawdę będę się ostro przygotowywać do sezonu letniego, żeby ten rekord życiowy na 400 metrów poprawić, i to znacznie. Są mistrzostwa świata w Eugene i Portland, są „moje” mistrzostwa świata do lat 20 w Cali w Kolumbii - to dwie docelowe imprezy, do których trzeba będzie dobrze się przyszykować, ale ogólnie cel jest taki, żeby powalczyć o jak najlepszy rekord życiowy.

A cóż to za halowa niespodzianka? Będziesz skakała o tyczce, pchała kulą?
Nie, nie! Zostaję przy bieganiu. Zresztą, zobaczy pan w hali.