SOSNY. W 1816 r. Sosny znalazły się w posiadaniu Kaspara Lebrechta von Klitzing, z inicjatywy którego wybudowano pałac oraz założono park w typie krajobrazowym o powierzchni 31 ha. Budynek pałacu pochodzi z 1835 r. i zrealizowany został według projektu Neubartha. W 1886 r. dobudowano skrzydło wschodnie oraz zachodnie wraz z wieżą. Przebudowa wnętrz nastąpiła w 1909 r. Ostatni właściciel pałacu Werner von Klitzing został zastrzelony przez żołnierzy radzieckich, kiedy próbował powrócić do rozkradanego majątku, aby dopilnować pozostawionego tam bydła.
STANOWICE. Przedstawiciele rodu von der Marwitz wznieśli w Stanowicach dwór datowany na przełom XVII i XVIII w., który został przebudowany w 2. połowie XVIII w. z inicjatywy radcy wojennego Wilhelma Gottfrieda Bayera. W 1812 r. właścicielem majątku został radca domeny Karl Ferdinand von Empich, który następnie przekazał go w testamencie zarządcy dóbr Martinowi Gottliebowi Treichelowi. Obecny eklektyczny kształt pałac zawdzięcza przebudowie z lat 1870-71. Nadbudowano wówczas budynek, dobudowano dwa skrzydła oraz wieżę. W sąsiedztwie parku znajdował się ogród warzywny i sad. Na początku XIX w. w parku wybudowano mauzoleum rodowe i założono trzy stawy.
DĄBROSZYN. W 1640 r. w Dąbroszynie osiadł ród von Schöning. Z tego rodu wywodził się późniejszy marszałek polny – Hans Adam (1641-1696), który w służbie elektora saskiego brał udział w wielu kampaniach wojennych, w tym kampanii tureckiej, gdzie zasłynął szturmem Budy, awansując do godności marszałka. Z jego inicjatywy w latach 80. XVII w. wybudowano pałac, kościół oraz założono park z barokową otwartą osią widokową w kierunku na łęgi warciańskie. W pałacu częstym gościem był arcyksiążę Fryderyk, późniejszy król Prus – Fryderyk Wielki. Około 1820 r. budowla otrzymała nowy wystrój wnętrza, a w 1851 r. została gruntownie przebudowana w stylu neogotyckim wg projektu Georga Friedricha Hitziga. Podczas II wojny światowej marszałek Żukow odbył tutaj ze swoją generalicją naradę, co zostało uwiecznione na taśmach kroniki wojennej.
WIEJCE. Miejscowość założona została w ramach XVIII-wiecznej akcji kolonizacyjnej mokradeł nadwarciańskich. Pierwotnie należała do rodziny Kwileckich, a w 1. połowie XIX w. właścicielem został major von Jena-Kothen, który istniejący pierwotny dwór powiększył i przekształcił w rezydencję, wybudował folwark i założył park. W latach 30. XX w. ówczesny właściciel majątku, Aleksander von Benningsen, rozbudował pałac, wybudował ryglową rządcówkę, przebudował i powiększył folwark oraz przekomponował park. Obecnie obiekt starannie odrestaurowany pełni rolę hotelu.
