KRZYSZTOF KASPRZAK. Ocena: 2+

3 punkty (0, -, 2, 1, 0)
W tym roku „KK” przypomina siebie z sezonu 2015, który w barwach Stali w jego wykonaniu był najgorszym. Wychowanek leszczyńskiej Unii cały czas jeździ pasywnie. Nie inaczej było w meczu z Motorem Lublin. W dwóch swoich biegach przyjechał na ostatniej pozycji, nie nawiązując walki z rywalami. Podobać mógł się jedynie raz, gdy w biegu X na dystansie pokonał Wiktora Lamparta.

ANDERS THOMSEN. Ocena: 3

8 punktów + 1 bonus (1, 3, 2, 2*, 0)
Gdybyśmy mieli wystawiać Duńczykowi notę tylko za samą zdobycz punktową, to dostałby o nas mocną czwórkę. Po raz kolejny Thomsen był solidnym punktem Moich Bermudów Stali Gorzów. W pierwszym swoim starcie Duńczyk jednak zachował się tak, że przyniósł wstyd drużynie na całą Polskę. Pod koniec pierwszego okrążenia uznał, że Krzysztof Kasprzak, jego kolega z pary, przeszkadza mu w jeździe i pokazał mu środkowy palec. To, żeby żużlowcy „pozdrawiali się” wyprostowanym palcem, nie jest w żużlu nowością. To, że wydarzyło się to między zawodnikami jednej drużyny, miało miejsce po raz pierwszy.

WIKTOR JASIŃSKI. Ocena: 3

1 punkt (1, -, 0)
„Trójka? Nie za wysoka ta nota?” – może ktoś zapytać. Naszym zdaniem – nie. 20-latek pojechał tylko w dwóch biegach. W pierwszym swoim starcie pokonał Wiktora Lamparta, zapewniając drużynowe zwycięstwo w biegu młodzieżowym. Później został zmieniony przez Rafała Karczmarza, ale nie dlatego, że był słaby. Stal po trzech biegach przegrywała już sześcioma punktami i sztab szkoleniowy posłał do boju w jego miejsce bardziej doświadczonego Karczmarza. Pretensji nie można mieć też o „śliwkę”. W biegu VIII Jasiński za rywali miał Mateja Zagara i Jarosława Hampela. Każdy z tych zawodników jeździ na żużlu już co najmniej 20 lat, a dla Jasińskiego był to zaledwie 12. wyścig ligowy w karierze. Miał prawo przyjechać ostatni.

RAFAŁ KARCZMARZ. Ocena: 3

3 punkty (3, 0, 0, 0)
W jego przypadku postawa na torze była znacznie lepsza niż zdobycz punktowa. Bez problemu wygrał bieg młodzieżowy. Później, choć przyjeżdżał ostatni, to jednak po walce.
W biegu IV jechał ze Zmarzlikiem na podwójnym prowadzeniu, ale dał się wypchnąć Wiktorowi Lampartowi, z czego skorzystał także Jarosław Hampel. W biegu VI przez sporą część dystansu atakował Jakuba Jamroga. W wyścigu XII kąsał Lamparta.