Podajmy sobie serce!

- Chłopak podchodzi z sercem do dziewczyny - dlaczego taki rysunek znalazł się na twojej koszulce? - Długo nie mogłam czegoś sensownego wymyślić. Potem pomyślałam, że to musi być coś mało skomplikowanego. Bo do ludzi najbardziej przemawiają proste symbole. I one rzeczywiście potrafią dużo treści wyrazić. A cóż jest ważniejszego niż serce?

- Jeśli będziemy podchodzić do siebie i spraw z sercem, to problem agresji zniknie? - Agresja, przemoc była, jest i pewnie będzie, bo ludzie są tylko ludźmi. A problemu nie da się całkowicie pozbyć, ale na pewno takie negatywne zachowania można ograniczać. Właśnie m. in. przez symbole, skłaniające do zastanowienia się nad sobą. Bo najpierw każdy powinien zacząć od siebie, co ja mogę zrobić, by było lepiej.

- Starać się musi chyba cała klasa? - Oczywiście, bo od klasy bardzo wiele zależy. Na szczęście, moja klasa jest rozsądna i na pewno nigdy nie pozwoliłaby na takie tragiczne zdarzenia, do jakich doszło w Gdańsku.

- Co należy robić, by być zgraną klasą? - Nie wolno pozwalać rządzić negatywnym jednostkom. Większość nie może się dostosowywać do tych, którzy przemocą, agresją chcą wymusić posłuszeństwo u innych. Klasa musi oddziaływać na siebie pozytywnie. To kwestia wartości, jakimi kierujemy się w życiu.

- A co jest dla ciebie najważniejsze? - Przyjaźń, miłość, tolerancja. Stąd też i te symbole na koszulce.

- Co dostałaś w nagrodę za projekt? - Dla mnie nagrodą było samo to, że spośród nadesłanych trzech tysięcy projektów, mój znalazł się w dziesiątce, docenionych przez jury. Nagrodą było podsumowanie konkursu w Belwederze, możliwość spotkania wielu ciekawych osób. Dostałam też grę komputerową, myszkę, plecak, gadżety i dziesięć koszulek, wykonanych według mojego projektu.

- Komu je dałaś? - Dyrekcji szkoły, nauczycielce od sztuki, koleżankom i kolegom. Zostawiłam też sobie. Cieszę się, że mogę założyć koszulkę, którą sama zaprojektowałam.

- Dziękuję.