Do 1945 r. Świebodzin nazywał się Schwiebus. Jego pierwsza nazwa Swiebosin - odnotowana w dokumencie z 1302 r. - ma jednak słowiański rodowód. Przez kilkaset lat leżał na pograniczu trzech regionów - Dolnego Śląska, Brandenburgii i Wielkopolski, co sprzyjało rozwojowi handlu i było jednym z filarów jego gospodarczej prosperity.
W swojej historii Świebodzin należał kolejno do książąt głogowskich, Polski, królów czeskich, Brandenburgii, a następnie do Prus i Niemiec. Jego rozwój był związany z tkactwem, z którego w XVII i XVIII w. słynął w Brandenburgii, Czechach i w Rzeczpospolitej. Na początku XX w. liczył nieco ponad 9 tys. mieszkańców. Potem ich liczba stopniowo wzrastała wraz rozbudową miasta. Jak wyglądał w pierwszej połowie XX w.? Dawny Świebodzin możemy zobaczyć na archiwalnych pocztówkach z tego okresu.