Imię pochodzenia hebrajskiego, od słowa taddai (odważny, mądry), lub aramejskiego, od słowa thad-daj (mężczyzna o szerokim torsie). W Polsce notowane od XIII wieku, również jako Tadaj, Tadej, Tadzik, Thaddaeus. Na wschodzie występuje w formie Fadej.
Tadeusz jest mężczyzną dobrym, szlachetnym, inteligentnym, kulturalnym. Zdobywa dużą wiedzę humanistyczną, którą potrafi wykorzystać w życiu. Dobry popularyzator nauki. Posiada zmysł organizacyjny. Wszystkich ludzi sobie jedna, nie umie ich zrażać. Jego dobroć często wykorzystywana jest przez rozmaitych cwaniaków. Skromny z natury. Jednak czasem ma skłonność do hazardu. Nie powinien być przywódcą, ani kierować zespołem ludzi.
Jest obdarzony szczególnymi predyspozycjami i wieloma darami boskimi. W swoich przekonaniach nie jest postępowy, ani też zatwardziałym. Jest człowiekiem porządnym.
Patron
Tadeusz, pierwotne imię Judy Apostoła, brata Jakuba. Św. Juda Tadeusz przebywał w Libanie, potem w Persji, gdzie poniósł śmierć męczeńską. Patron w sprawach beznadziejnych. (Wspomnienie 28 października)
Znane postacie
Aforyzm
Na funkcji,
Albo na etacie,
Wszędzie dziś Tadeuszy macie.
Więc udowadniać Wam nie muszę,
Że są potrzebni Tadeusze.(...)
W szkole, w zakładzie, w domu, w biurze
Tadeusz ma znaczenie duże.
Szczególnie kiedy
ma takie hobby,
Że "na zastępstwie" za nas coś robi.
(Ludwik Jerzy Kern)
Przysłowia
Po świętym Tadeuszu,
trzeba chodzić w kapeluszu.
(związane ze świętem 28 października)
Nauczę ja cię śpiewać Tadeusza!
(dam ci się w znaki!)
Imieniny
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?