Tutaj wszyscy jesteśmy jak jedna, wielka rodzina

- Część mieszkańców osiedla skarży się na hałasy z poligonu. Czy również pani one przeszkadzają?
- Mieszkam na Moczyniu od urodzenia, a poligon był tutaj od zawsze. Od zawsze też były hałasy. Słychać było wystrzały, wybuchy, jeździły czołgi i latały śmigłowce. Czasami nasz dom aż się trząsł. Ale ludzie nie narzekali, bo zdawali sobie sprawę, że takie są uroki mieszkania tuż przy terenie wojskowym. Ja jestem już do tego przyzwyczajona i mi poligon nie przeszkadza. A narzekają najczęściej nowi mieszkańcy, którzy pobudowali się w ciągu ostatnich lat. Muszę powiedzieć, że trochę im się dziwię, bo przecież stawiając domy zdawali sobie sprawę, jakie mają otoczenie. Nie powinni mieć pretensji do wojska, że strzela, bo to tutaj nie jest nic nowego.

- A jak się żyje na peryferyjnym osiedlu?
- Wcześniej pracowałam w sklepie przy ul. Szkolnej i muszę powiedzieć, że było zupełnie inaczej. Przychodzili zupełnie inni klienci. Przy ul. Żelaznej jest większość domów socjalnych. Ich mieszkańcy często mają problemy z życiem i ze sobą. Jest grupa, która kupuje głównie alkohol. Ale muszę dodać, że to dobrzy i uczynni ludzie. Nie ma z nimi większych problemów. Przychodzą też starsze osoby, których zakupy są zazwyczaj skromne. Żyjemy tutaj spokojnie i wszyscy się znamy. Witamy się po imieniu lub po nazwisku. Na przykład: dzień dobry pani Marysiu, co słychać. Jesteśmy jedną, wielką rodziną. Tak, jak na wsi, bo i nasze osiedle jest na uboczu miasta.

- Ludzie nie mają problemów?
- Mają, takie jak wszędzie. Przy Żelaznej ulica jest ruchliwa, a chodnik stary i dziurawy, że nogi można połamać. Ale tutaj nastąpiła poprawa, bo przy Szkolnej powiat zrobić odcinek nowego chodnika. Mam nadzieję na więcej.

Oferty pracy z Twojego regionu