Obrońca: Paweł Janas
Wielu kibiców kojarzy dziś Pawła Janasa bardziej jako trenera, niż piłkarza, najpierw Legii Warszawa (z którą dotarł w sezonie 1995/96 do ćwierćfinału Ligi Mistrzów), a później reprezentacji Polski (z którą awansował na mundial w 2006 roku, zostając pierwszym Polakiem, który wystąpił na MŚ w obu rolach). Piłkarzem również był jednak bardzo dobrym, pewnym i skutecznym obrońcą. Podczas mistrzostw świata w 1982 roku to właśnie on tworzył parę stoperów ze Żmudą. Dodajemy go do trójki, bo choć to zabawa, to jednak jakiś porządek w tej drużynie być musi, a wyobraźmy sobie Żmudę, Gorgonia i Janasa razem na boisku. Chyba nawet Cristiano Ronaldo miałby problem, żeby się przebić...
A tak Polska z Janasem w składzie ograła na mundialu w Hiszpanii Peru...
Pomocnik: Jakub Błaszczykowski
Kłopotów bogactwa ciąg dalszy, ale po namyśle doszliśmy do wniosku, że nie może zabraknąć w takiej jedenastce Jakuba Błaszczykowskiego. Wieloletni kapitan, motor napędowy i dobry duch reprezentacji - błyszczał w niej już za czasów Leo Beenhakkera, później u Franciszka Smudy, Waldemara Fornalika i Adama Nawałki (na zdjęciu w niedawnym meczu ze Słowenią). Naszym zdaniem zasłużył, choćby za to...
Pomocnik: Kazimierz Deyna
Niedawno minęła 30 rocznica śmierci legendy Legii Warszawa i reprezentacji Polski. W naszej drużynie Kazimierz Deyna nie znalazł się jednak z tego powodu. Znalazł bo musiał się znaleźć - nikt przy zdrowych zmysłach nie pominie przecież mistrza (1972) i wicemistrza olimpijskiego (1976 rok), króla strzelców turnieju olimpijskiego (1972), kapitana i lidera drużyny, która w 1974 roku zajęła trzecie miejsce na mundialu. W tym samym roku Deyna zajął również trzecie miejsce w plebiscycie Złotej Piłki France Football, wyprzedzili go tylko Johan Cruyff i Franz Beckenbauer.
A bramki strzelał takie...
Pomocnik: Zbigniew Boniek
Tu wybór też wydaje się oczywisty i wcale nie dlatego, że chcemy się podlizać obecnemu prezesowi PZPN. Po prostu bez Zbigniewa Bońka nie było by medalu na mistrzostwach świata w Hiszpanii - wpływ na poczynania kolegów miał wówczas taki, że niektórzy żartowali, jakoby to on, a nie Antoni Piechniczek, ustalał skład i taktykę na mecze. W sumie trudno się dziwić, że go słuchali, skoro strzelał takie bramki...
Boniek to również pierwszy polski piłkarz, któremu udało się na poważnie zaistnieć w zagranicznym klubie. Z Juventusem zdobył w 1984 roku Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy, a rok później Puchar Europy.
