12 tys. indyków spaliło się żywcem

Po 3.00 strzelił ogień. Płomienie grzały od strony kurnika, od pola, gdzie mógł podejść każdy. Pisk palonych żywcem 12 tys. indyków był przerażający. Potem płomienie zajęły dom, garaże, szopę, pomieszczenia gospodarskie. Drzewiecki krzyknął do żony i teściowej, żeby uciekały, a sam rzucił się ratować chociaż samochody. - Ale płomienie szły jak podlewane benzyną. Nie dałem rady... Nie udało się... Ale walczyłem, to dlatego cały jestem poparzony - opowiadał nam wtedy.

Straż dostała wezwanie o 3.44. - Gdy przyjechaliśmy, natychmiast trzeba było wzywać wsparcie, bo pożar był olbrzymi - mówił nam Grzegorz Rojek, rzecznik gorzowskich strażaków. W sumie przyjechało 12 wozów i ponad 50 strażaków.

Cysterna na pomoc

W ogniu stały dwa ponad 100-metrowe kurniki, w których żywcem płonęło 12 tys. indyków. Co chwilę było słychać wybuchy kanistrów i beczek z substancjami ropopochodnymi. Do tego doszły problemy z wodą - ciśnienie w hydrancie koło fermy było zbyt niskie, więc dowożono ją z całej wsi i wezwano z Gorzowa największą w regionie cysternę, która już po chwili była na miejscu. W międzyczasie strażacy wynieśli z płonącego budynku... butlę z gazem, a pogotowie zabrało do szpitala na obserwację troje mieszkańców płonącego domu.
- Straty szacujemy na 2 mln zł - mówił nam niedługo po akcji G. Rojek. Choć życie państwa Drzewieckich tej jednej nocy zmieniło się w koszmar, niedługo potem los dopisał do tej historii szczęśliwe zakończenie.

Znowu na swoim

Jeden z mieszkańców Deszczna, Jan Horodecki, tak po prostu z dobrego serca ofiarował Drzewieckim działkę pod budowę domu. Za odszkodowanie i pieniądze od ludzi dobrej woli (pomagała cała wieś, księża, anonimowi ludzie z całej Polski, hurtownia budowlana dała mały rabat...) postawili na krańcu wsi nowy dom. Zamieszkali w nim już kilka miesięcy po pożarze.