SEGA Outrun
Outrun to jeden z najbardziej ikonicznych tytułów wyścigowych z salonów gier. Charakterystyczna oprawa graficzna i możliwość zatopienia się w grze poprzez specjalnie przygotowany kokpit samochodu czyniły ten automat wiecznie okupowanym przez dzieciaki.
Bardziej niż aspekt rywalizacyjny w grze dominował wyścig z czasem. Ten był ograniczony i uzupełniany poprzez kończenie odcinków trasy. Celem gracza było dojechanie do mety mieszcząc się w limicie. Droga rozwidlała się i od nas zależało, którą odnogę wybierzemy.
Gra wyróżniała się ciekawą jak na owe czasy szatą graficzną. Trasa wiodła przez różne stany USA, więc widoki zmieniały się wraz z postępami i były bardzo kolorowe i różnorodne.
Pac-Man
Legenda głosi, że pomysłodawca postaci Pac-Mana wymyślił go podczas obiadu, kiedy wziął do ręki pierwszy kawałek pizzy. W ten sposób narodziła się legendarna marka, która do dzisiaj gości w sercach graczy jako legenda i ikona branży.
Automatowa wersja Pac-Mana była niezwykle popularna przy początkach istnienia urządzeń arcade. Rozgrywka jest ponadczasowa i gra do dzisiaj cieszy się popularnością m.in. w wersji komórkowej.
Zero Team
Automat z Zero Team można było rozpoznać z daleka przede wszystkim ze względu na jego rozmiar. Pod ekranem można było znaleźć aż 4 zestawy gałek i przycisków, gdyż gra pozwalała na jednoczesną rozgrywkę od 1 do 4 osób, dzięki czemu maszyna wyróżniała się na tle konkurencji.
To sprawiało, że Zero Team było najlepszym wyborem dla większej grupy buszującej po salonie gier. Pełna akcji zróżnicowana rozgrywka, możliwość kooperacji i wyważony poziom trudności powodował szybkie wyczerpanie zasobów żetonów, ale i masę frajdy.
Soul Edge
Pierwsza odsłona spopularyzowanego później na konsolach cyklu Soulcalibur. Trójwymiarowa bijatyka z fantastyczną oprawą muzyczną, cechująca się szeregiem oryginalnych mechanik.
Głównym czynnikiem wyróżniającym Soul Edge spośród innych bijatyk automatowych była trójwymiarowa arena do walk, po której nasza postać mogła poruszać się nie tylko w pionie i poziomie, ale także na boki. Pozwalało to na dodanie mechaniki uniku w bok, która była w tamtym czasie bardzo wizjonerska i świeża.
Dodatkowo zwyciężyć można było poprzez wyrzucenie przeciwnika z areny, co było trudne nawet przy dobrej strategii. Niektóre postacie (np. Siegfried) miały ułatwione zadanie dzięki specjalnym ruchom wyrzucającym przeciwnika w powietrze.
