Początek wiosny kalendarzowej i astronomicznej nie zawsze pokrywają się. Ale najbardziej wyczekujemy wiosny przyrodniczej, którą wyznacza rozwój roślin. Zobaczcie, kiedy zaczyna się wiosna.

Wiosna astronomiczna

Wiosna astronomiczna to w pewnym sensie ta najbardziej „obiektywna”. Zmiana pór roku zależy bowiem od ruchu obiegowego Ziemi wokół Słońca.

W ciągu roku zmienia się długość dnia i nocy. Moment, kiedy dzień i noc trwają dokładnie tyle samo, czyli po 12 godzin, to równonoc i początek astronomicznej wiosny. Widomym znakiem wiosny astronomicznej jest wejście Słońca w tzw. punkt Barana (punkt równonocy) – właśnie w tym momencie następuje zrównanie dnia i nocy. Ze względu na odchylenie osi ziemi, ta data nie jest stała.

W 2021 roku Słońce osiągnie punkt Barana w sobotę 20 marca, dokładnie o godzinie 10.37. Właśnie wtedy będzie pierwszy dzień wiosny astronomicznej.

Astronomiczna wiosna

Wiosna astronomiczna potrwa do 21 czerwca, do godziny 5.32, kiedy to będzie miało miejsce przesilenie letnie i rozpocznie się astronomiczne lato. Aż do tego czasu każdy dzień będzie dłuższy od poprzedniego.

Wiosna kalendarzowa

Wiosna kalendarzowa jest oczywiście powiązana z astronomiczną, a jej data wzięła się stąd, że kiedyś Słońce osiągało „wiosenny” punkt na niebie najczęściej właśnie 21 marca. Ta data przyjęła się zwyczajowo jako początek wiosny kalendarzowej, niezależnie od tego, że czasem „rozchodzą” się z wiosną astronomiczną. Obydwa terminy pokryją się ponownie dopiero w 2102 roku! Ale za to w 2044 roku astronomiczna wiosna zacznie się już 19 marca, a kalendarzową będzie trzeba jeszcze poczekać dwa dni.