Kłopotliwy łupież

Naskórek składa się ze zrogowaciałych komórek, które ulegają złuszczeniu podczas ciągłego procesu ich odnowy. Z łupieżem mamy do czynienia, gdy ilość złuszczających się, obumarłych komórek jest większa niż zazwyczaj.

- Łupież jest dolegliwością bardzo powszechną, bo dotyczy ok. 15 proc. kobiet i 30 proc. mężczyzn - mówi Maria Leś-Zaczyńska, dermatolog. Przyczyny nie zostały do tej pory w pełni wyjaśnione, wiadomo na pewno, że za jego występowanie odpowiedzialne są m.in. zakażenia drożdżakowe Pityrosporum ovale.

Na powstanie łupieżu ma także wpływ wiek - nasilenie następuje między 20 a 40 rokiem życia. - Łupież może też być uzależniony od pory roku, bo sprzyja mu noszenie nakryć głowy. Winne są również zanieczyszczenia powietrza i podrażnienia skóry po stosowaniu kosmetyków - wyjaśnia Leś-Zaczyńska.

Zwykły czy tłusty?

Istnieją dwa rodzaje łupieżu: tłusty i zwykły. - Zwykły występuje u osób, których skóra jest wyjątkowo podatna na grzyby drożdżopodobne. Wtedy nawet ich niewielka ilości powoduje stan zapalny. Przyczyną tego schorzenia mogą być też źle dobrane kosmetyki, które podrażniają skórę głowy - mówi Leś-Zaczyńska.

Skóra może się złuszczać na uszach, na twarzy, klatce piersiowej, a łuski są suche i drobne. Inaczej jest przy łupieżu łojotokowym. - Tu łuski są duże i nawarstwione. Zmiany też mogą występować na twarzy i klatce piersiowej. Oprócz łojotoku i tłustych strupów zaobserwować można rumień skóry, liczne grudki, krostki. Często towarzyszy im świąd - wyjaśnia Leś-Zaczyńska.

Jak leczy się przypadłość? Najlepszą kuracją jest stosowanie preparatów przeciwgrzybiczych, które można zażywać doustnie. Terapia może trwać nawet do sześciu miesięcy. W wyjątkowo ciężkich przypadkach, oprócz leków przeciwgrzybiczych, stosuje się preparaty robione, zawierające siarkę, kwas salicylowy, rezorcynol, dziegć, siarczek selenu i siarczek kadmu, a ich stężenie zależy od indywidualnych potrzeb danego pacjenta i zaawansowania zmian.

Natomiast w mniej zaawansowanych zmianach skuteczne mogą się okazać preparaty dostępne w aptekach zawierające sól cynkową pyritionu lub siarczek selenu. Dermatolog przestrzega przed leczeniem łupieżu maściami sterydowymi: - Poprawa jest widoczna, ale trwa krótko, a potem pacjenta trudno ze schorzenia wyleczyć.

Jeśli już stosujemy takie maści to maksymalnie trzy dni. Profilaktycznie możemy myć skórę głowy raz w tygodniu szamponem przeciwgrzybiczym, który można kupić w aptece bez recepty.

Jako uzupełnienie leczenie zalecana jest dieta bogata w witaminy grupy B - drożdże spożywcze oraz kiełki pszenicy zawierają duże ilości przede wszystkim witaminy B6, bardzo istotnej w kontroli łupieżu. Podobnie jaja kurze i kapusta, a oprócz tego także siarka, która jest minerałem poprawiającym stan skóry. Natomiast dobrze jest wyeliminować z diety czekoladę, kakao i przestać palić.