Pomyłka. To nie grecka fontanna (zdjęcia)

Gallipoli to nazwa pochodząca od greckiego Kallipolis, czyli... Piękne Miasto. Piękne może nie jest, ale położenie na Morzu Jońskim, na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Salento (obcas buta) sprawia, że prezentuje się nieźle. "Na" to nie jest pomyłka, gdyż stare miasto położone jest na wapiennej wysepce. Z lądem związana została dopiero w XVI wieku.

Według legendy miasto zostało założone w czasach starożytnych przez Idomeneusa z Krety. Historycznie Kallipolis należało do Wielkiej Grecji. W średniowieczu opanowane przez Wandalów i Gotów, przebudowane przez Bizancjum. Wówczas także miasto przeżywało okres rozkwitu, przede wszystkim za sprawą strategicznego położenia geograficznego. Zdobyte przez Normanów, oblegane przez Karola I Andegaweńskiego, co doprowadziło do ucieczki mieszkańców do pobliskiego Alezio. W roku... Nie, dość historii. Jak przystało na włoskie miasto ma ją bardzo długą i bogatą. Aaaa... i jeszcze jedno. Słynna bitwa pod Gallipoli to nie tutaj.

Co powinniśmy tutaj zobaczyć? Mamy zatem zamek aragoński, zbudowany w XIII wieku przez Bizancjum, później przerobiony przez Aragończyków. Efektowne, wielokątne fortyfikacje z okrągłymi wieżami. Pierwotnie miał 12 wież i baszt. Później pora na barokową katedrę z Świętej Agaty z bogato zdobioną fasadą i barokowymi ołtarzami. Do tego kościół św. Franciszka z Paoli, klasztor dominikanów. Gdybyśmy mieli szukać symbolu miasta byłaby to fontanna grecka z XVI wieku. Wcześniej sądzono, że powstała w III wieku p.n.e. Sprawiły to płaskorzeźby z postaciami mitologicznymi. Jednak obok znajdują się insygnia hiszpańskiego Karola III.

Miasto, szczególnie, gdy wejdziemy w labirynt wąskich uliczek wygląda na lekko zapuszczone. I bardzo ospałe. I dajmy sobie spokój z przewodnikiem. Do takich miejsc, o ile nie jest to wycieczka z rodzaju "Włochy w tydzień", zawsze warto zajechać.