Umierać za wódkę

Koń, jaki jest, każdy widzi. Tak samo jest z wódką. Powiedzieć Polakowi, że to, co robi się z winogronowych wytłoczyn i innych odpadów jest prawdziwą wódką, to tak jakby, za przeproszeniem, napluć mu w twarz.

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, ani definicji wódki rozszerzał. Nie będzie wysyłał listu do 24 krajów Unii z apelem o poparcie rozszerzonej definicji tego szlachetnego słowiańskiego trunku, bez poinformowania i zapytania o zdanie polskiego członka.

Od kiedy świat światem wszyscy wiedzą, że prawdziwą wódkę robi się z ziemniaków, zboża albo buraczanej melasy. Niemiecki wysoki rangą urzędnik też wie, tylko udaje. Do tego w liście powołuje się wprost na stanowisko największej grupy lobbingowej w Unii Europejskiej, zrzeszonej wokół European Vodka Alliance, do której należą najwięksi producenci wódek z odpadów winogronowych.

Jeśli Niemcy szybko nie wytrzeźwieją (bo tylko stanem nieważkości można wytłumaczyć ich pomysł) i dalej będą się upierać przy swoim, to nam, Polakom, przyjdzie umierać za wódkę. Bliższe to nam znacznie niż umierać za jakiś niezrozumiały pierwiastek.