W Skwierzynie zakwitła agawa

Ogromna donica z kaktusem stoi od 18 lat przy wejściu na stadion. Przywieziono ją w 1991 r. Miała wtedy ponad 20 lat.

- Łatwo obliczyć, że teraz ma ze czterdzieści. To sporo, jak na agawę - mówi Jerzy Kuźmicz, kierownik stadionu.

W czerwcu roślina wypuściła pęd, który teraz ma już 3,65 m. Przed trzema tygodniami na jego czubku pojawiły się żółte kiście kwiatów. Niebawem kwiaty opadną, a roślina uschnie. - Agawy kwitną tylko raz i potem umierają - wyjaśniają pracownicy Ośrodka Sportu i Rekreacji, którzy opiekują się egzotyczną rośliną.

Umrze razem z firmą

Kierownik mierzy wysokość badyla za pomocą linijek, które robi z listewek. W sierpniu raz na tydzień musiał przybijać kolejną półmetrową listwę, gdyż pęd rósł jak na przysłowiowych drożdżach. Teraz też rośnie, ale nieco wolniej. Podłużne kwiaty otaczają torebki z nasionami. Przed intruzami, np. ptakami, chronią je kolce. Mięsiste, grube liście ostatnio poczerniały, co - jak twierdzi J. Kuźmicz - zwiastuje rychły koniec rośliny.

Agawa trafiła na stadion z zakładu POM, który został zlikwidowany w 1991 r. Kilka tygodni temu robotnicy zaczęli wyburzać jego ruiny, bo w miejscu ośrodka maszyn ma powstać market.
- Umiera razem z zakładem, w którym wyrosła - wzdycha kierownik stadionu.

KORZENIE W MEKSYKU

Tak wyglądają kwiaty agawy ze Skwierzyny
(fot. Fot. Dariusz Brożek)

Agawy pochodzą z Ameryki Północnej i Środkowej. Rosną przede wszystkich na terenach półpustynnych. Z ich soku w Meksyku wyrabia się wódkę Tequila i Mezcal, a także preparaty przeczyszczające i przeciwzapalne stosowane w przypadku zatruć, zaparć i czerwonki. Liście wykorzystywane jest także przy leczeniu chorób reumatycznych. Z agawy sizalowej wytwarza się włókna na worki. W USA i w Meksyku przerabia się je na papier.