Wilki na polowaniu w Lubuskiem. Niesamowite fotografie drapieżników | ZDJĘCIA

Wilk to drapieżnik, o którym wszyscy słyszeli, lecz niewielu miało okazję zobaczyć go na wolności. Choć rzeczywiście, jeśli chodzi o województwo lubuskie, to z raptem kilkunastu ich populacja rozrosła się do kilkuset osobników. W Polsce jest zwierzęciem tak rzadkim, że objęto go ochroną gatunkową. Wilk uwielbia przestrzeń, zamieszkując głównie gęste lasy, tereny podmokłe, rozległe równiny oraz obszary wysoko w górach. Jest również przodkiem psa domowego, jednakże wykazuje się większą siłą, wytrzymałością, a także posiada bardziej wyostrzone i czułe zmysły.

Niezwykłe jest także podglądanie tych zwierząt w ich naturalnym środowisku. Na Ziemi Lubuskiej, naszym czytelnikom oraz pasjonatom fotografii udało się uchwycić wilki w czasie odpoczynku, polowania, podchodzenia blisko domów i zabudowań. Zobaczcie zapierające dech w piersi zdjęcia w naszej galerii.

Wilki prowadzą życie rodzinne i gromadzą się w stada. Wilcze stada, znane jako watahy, mogą składać się z kilkunastu osobników i zajmują przestrzeń od 100 do 300 km² (co odpowiada mniej więcej powierzchni jednej lub dwóch gmin w Polsce). Całkiem sporo, prawda? W skład watahy wchodzi m.in.:

• samiec, nazywany basiorem,
• samica, zwana waderą,
• oraz ich potomstwo z dwóch kolejnych miotów.

Władzę w stadzie sprawuje najmocniejsza para dorosłych wilków, zwana parą alfa. Wszyscy członkowie stada mają swoje miejsce i role, a posłuszeństwo wobec przywódców jest normą.

Czytaj więcej o wilkach:

Wilki, tak samo jak psy, mają genialną zdolność komunikacji między sobą. Porozumiewają się za pomocą różnorodnych dźwięków, takich jak wycie, warczenie, skomlenie i popiskiwanie. Dodatkowo komunikują się poprzez odpowiednie ułożenie ciała. Zadowolony wilk sygnalizuje swój nastrój przez radosne machanie ogonem, a w uśmiechniętym pysku można zobaczyć wysunięty język. Gdy są zaniepokojone, stawiają uszy, a ich sierść jeży się na grzbiecie. Także, podobnie jak ludzie, wilki doświadczają strachu, co objawia się poprzez odpowiednie ułożenie, przytulanie uszu i ogona do ciała, a także kurczeniem się w kłębek.

Jak informują Lasy Państwowe drapieżniki te dzień spędzają w ukryciu, zaś na łowy wyruszają po zmierzchu. W poszukiwaniu zdobyczy przebiegają średnio 20 km w ciągu doby. Dużo? Otóż niezupełnie. Wilki w ciągu jednego dnia są w stanie pokonać dystans nawet 160 km.

ZOBACZ WIĘCEJ ZDJĘĆ:

Ciekawostką jest fakt, że stado wilków pozostawia na śniegu tylko jeden trop, tak jakby przeszło tamtędy tylko jedno zwierzę. Dzieje się tak, ponieważ wilki posiadają wyjątkową umiejętność podążania po swoich śladach. Ten sposób pozostawiania śladów nazywany jest sznurowaniem.

Zobacz w temacie:

Wilk oczywiście jest drapieżnikiem. Latem na przykład żywi się lisami, zającami, a nawet ptakami, żabami i jaszczurkami. Zimą z kolei wraz ze swoim stadem poluje na jelenie i sarny, ale najczęściej jego ofiarą padają zwierzęta chore, stare, zranione lub osłabione. Nie pogardzi również padliną. Wilki nie odmawiają sobie również deserów - chętnie konsumują owoce i runo leśne. Wygłodniałe drapieżniki mogą podchodzić w pobliże ludzkich osad zwabione zapachem zwierząt hodowanych. Jeżeli bydło czy owce nie będą właściwie dopilnowane (zamknięte lub zabezpieczone) może się zdarzyć, że wilk je zaatakuje. Najprawdopodobniej temu właśnie faktowi, wilki zawdzięczają złą sławę. Należy jednak pamiętać, że wilk nigdy nie poluje dla przyjemności, a robi to jedynie z głodu i po to, by przeżyć. Samego człowieka zaś unika i kiedy tylko może, a najczęściej właśnie tak się dzieje, to schodzi mu z drogi.

Poznaj ciekawostki o wilkach: