Zasiłek chorobowy

Jeżeli zachorowałaś i nie możesz przychodzić do pracy, idź do lekarza. Gdy uzna cię on za niezdolną do pracy, wyda zwolnienie lekarskie. Zwolnienie stanowi podstawę do ustalenia prawa do wynagrodzenia chorobowego za 33 dni, a dalej do zasiłku chorobowego.

Do zasiłku chorobowego nabywasz prawo po 30 dniach nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeśli podlegasz obowiązkowemu ubezpieczeniu. W przypadku dobrowolnego, prawo to będzie ci przysługiwało dopiero po 180 dniach. Do okresów ubezpieczenia chorobowego wlicza się poprzednie okresy tego ubezpieczenia, jeśli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub nie była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Od razu zasiłek chorobowy mogą otrzymać m.in. absolwenci, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do niego w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły lub otrzymania dyplomu uczelni wyższej, osoby, których niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do lub z pracy czy pracownicy z co najmniej 10-letnim stażem ubezpieczeniowym.
Zasiłek też możesz otrzymać po rozwiązaniu umowy o pracę, jeśli choroba trwała co najmniej 30 dni i rozpoczęła się w ciągu 14 dni od rozwiązania stosunku pracy. W przypadku choroby zakaźnej ten okres to 90 dni.

Zasiłek chorobowy będziesz otrzymywać, jeżeli w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego staniesz się niezdolny do pracy z powodu choroby. Przysługuje ci także, jeśli jesteś nosicielem wirusów chorób zakaźnych i właściwy organ, np. sanepid wyda decyzję, że nie możesz wykonywać dotychczasowych obowiązków. Takie przypadki zdarzają się najczęściej u pracowników mających kontakt z żywnością lub małymi dziećmi. Pamiętaj, że wtedy otrzymasz prawo do zasiłku, a nie samo świadczenie. Jeśli szef wyznaczy ci na ten czas inną pracę do wykonania, musisz ją podjąć. Jeśli tego nie zrobisz, nie otrzymasz chorobowego. Zasiłek przysługuje ci także, gdy leczysz się z uzależnienia w stacjonarnym zakładzie lub nie możesz być w pracy z powodu oddawania organów do przeszczepów. Świadczenie przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, wliczając to dni wolne oraz niedziele i święta.
Za pierwsze 33 dni zwolnienia w ciągu roku pracodawca płaci ci ze swoich funduszy. Jeśli chorujesz dłużej, przysługuje ci zasiłek chorobowy z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Zasiłek otrzymasz przez czas niezdolności do pracy, nie dłużej niż 182 dni. W przypadku gruźlicy przez 270 dni.

Zasiłku nie dostaniesz, jeśli zachorujesz będąc na urlopie bezpłatnym lub wychowawczym. Nie otrzyma też go osoba tymczasowo aresztowana albo przebywająca w więzieniu. Do zasiłku nie ma prawa ten, kto w wyniku popełnienia przez siebie umyślnego przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego przez sąd jest niezdolny do pracy. Natomiast pracownik, którego niezdolność do pracy jest spowodowana wypiciem alkoholu otrzyma zasiłek dopiero od szóstego dnia nieobecności.
Jeżeli jesteś na zwolnieniu, nie wolno ci dorabiać. Nie możesz pracować na umowę o dzieło lub zlecenie. Nie wolno ci także wykorzystywać zwolnienia niezgodnie z jego przeznaczeniem. Jeśli lekarz określił, że musisz leżeć, to nie możesz np. malować mieszkania. Gdybyś się do tego nie zastosował, tracisz prawo do zasiłku za cały okres tego zwolnienia, a pobrane pieniądze musisz zwrócić. Tak samo w przypadku sfałszowania zwolnienia.

GDZIE SZUKAĆ PRZEPISÓW

Jeśli skończył ci się zasiłek chorobowy, ale nadal jesteś niezdolna do pracy, możesz liczyć na świadczenie rehabilitacyjne. Przysługuje ono, gdy dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej niż przez 12 miesięcy. Aby otrzymać prawo do tego świadczenia, musisz mieć orzeczenie lekarza orzecznika ZUS. Jest ono podstawą do wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego.
Nie możesz pobierać tego świadczenia, jeśli masz prawo do: