Ale mają luzik

Dzyń, dzyń, dzyń... niektórym w uszach już dzwoni na samą myśl, że od poniedziałku znów zasiądą w szkolnych murach. Nic dziwnego, skoro lekcje nie zapowiadają się spokojnie. To już zresztą norma ostatnich lat. Potem narzekamy na zbyt luzackie młode pokolenie. Młodzi są luzakami? A co powiemy o naszych politykach i architektach narodowej edukacji? To dopiero luzacy. Oni używają tylko grubej kreski. Odcinają się od wszystkiego, co było wcześniej. Może to być matura, a może Gombrowicz, a mogą lekcje religii...

Ekipy się zmieniają, ministrowie też. Szybciej niż nieszczęśni uczniowie kończą klasy, szkoły. O wszystkich kolejnych mówi się, że na swoich stanowiskach nie zdali egzaminu, nie sprawdzili się, nie nadają się. W szkole skończyłoby się to repetowaniem klasy i laniem po najbliższej wywiadówce. A w polityce? Cóż, skoro w tej kadencji nie sprawdził się jako minister oświaty, w przyszłej może zostać szefem resortu rolnictwa lub komunikacji. A kto będzie sterował edukacją? Może ten, który nie sprawdził się jako premier lub główny specjalista od finansów...