Boże Narodzenie w PRL-u. Wyjątkowe prezenty, osobliwe ozdoby, plastikowy zapach choinki. Zobaczcie zdjęcia!

W tamtych czasach nie wszyscy mieli telewizję i nie liczyły się prezenty w formie konsoli, komputera, czy nowego smartfona. Nie liczyły się, bo ich po prostu nie było! Zamiast tego była pachnąca choinka. Ale pachnąca inaczej. Aromat drzewka mieszał się intensywnym zapachem plastikowych lampek. - Obiecałem kiedyś, że wspólnie z żoną udekorujemy drzewko, jak w czasach PRL-u. Obecnie takie ozdoby są drogie, ale ten, kto miał głowę na karku zostawił je po prostu w szafie. Nie wyrzucał i czekały kilkanaście lat na taki czas jak teraz. Lampki wciąż działają! I wcale nie trzeba schylać się do kontaktu, żeby je wyłączyć. Wystarczy odkręcić jedną z żarówek i gotowe. To taka wersja dla leniwych - śmieje się pan Mirek, mieszkaniec osiedla Braniborskiego w Zielonej Górze. - Lampki pachną plastikiem, ale takim sprzed kilkudziesięciu lat. Niektórzy na pewno wiedzą, co mam na myśli. No i do tego oczywiście szklane bombki - dodaje.

Na naszych fotografiach zobaczycie również prawdziwe okołoświąteczne dylematy, czyli wybór choinki, rodzinne rozmowy przy stole, łamanie się opłatkiem, wędrowanie od domu do domu kolędowników, czy sam moment rozdawania prezentów. A jeśli już przy prezentach jesteśmy to największą popularnością cieszyły się wówczas wszelkiej maści pojazdy, puzzle, wózki dla lalek. Wiecie, że niektóre drewniane sanki miały kierownicę? W formie atrapy oczywiście! Albo, że bardzo popularne i trudno dostępne były samochodziki na pedały? Każdy chciał mieć taki!

Zobacz również:

To, co jednak nie zmieniło się na przestrzeni tych kilkudziesięciu lat dotyczy świątecznej symboliki. Dziś znakiem rozpoznawczym Bożego Narodzenia jest choinka, która bardzo szybko zdobyła nasze serca i stałe miejsce w domu. Nie jest jednak do końca jasne, kiedy przywędrowała do nas. Drzewko, które tak chętnie ubieramy każdego roku symboliką nawiązuje do drzewa życia, przedchrześcijańskiego wierzenia. Samo drzewko zaś pojawiło się w Alzacji w XVI wieku. Do Polski zaś przywędrowało na przełomie XVIII i XIX wieku. Na początku stawiano ją w domach szlacheckich i mieszczańskich. Na popularności w domach i mieszkaniach zaczęła zyskiwać dopiero od lat 50. XX wieku.