Ci Lubuszanie zaginęli nagle w tajemniczych okolicznościach. Widzieliście ich?

Osoby zaginione to temat bardzo delikatny - trudny szczególnie dla rodzin, bliskich i znajomych osób, po których ślad zaginął. Pomocne w poszukiwaniach są oczywiście służby takiej jak policja. Zaginionymi zajmują się także dedykowane fundacje, które dokładają wszelkich starań, by odnaleźć te osoby, lub rozpowszechnić informację o poszukiwaniach i zaangażować w nie więcej zainteresowanych.

Codziennie giną dzieci

źródło: ITAKA/YT

Każda informacja o tropie, który warto podjąć jest na wagę złota. Zobacz obecnie poszukiwane osoby w województwie lubuskim. Jeśli masz jakiekolwiek informacje o miejscu pobytu tych osób, koniecznie skontaktuj się z Fundacją ITAKA.

Zaginieni w województwie lubuskim, nie zawsze są zgłaszani. Niektóre rodziny starają się działać na własną rękę, inne wierzą w działania policji. Poniżej znajdziecie wizerunki tych, których poszukiwaniem zajmuje się również fundacja ITAKA.

Zobacz ich zdjęcia i sprawdź najważniejsze informacje. Być może widziałeś którąś z tych osób lub posiadasz na jej temat jakąkolwiek wiedzę? Jeśli tak, koniecznie skontaktuj się z Fundacją ITAKA. Możesz to zrobić dzwoniąc pod konkretne numery telefonów.

• 22 654 70 70 – z telefonów stacjonarnych w Polsce,
• +48 22 654 70 70 – gdy dzwonisz z zagranicy lub jeśli dzwonisz z telefonu komórkowego,
• 116 000 – telefon w sprawie zaginionego dziecka i nastolatka.

Możesz również wysłać maila na adres [email protected]. Fundacja ITAKA weryfikuje uzyskane informacje we współpracy z policją.

Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych - organizacja pozarządowa, która zajmuje się poszukiwaniem osób zaginionych w Polsce oraz udziela wsparcia ich bliskim. Do tej pory udało jej się odnaleźć ponad 12 tysięcy osób. Tylko w zeszłym roku do Fundacji zgłoszono ponad 600 zaginięć, a odnaleźć udało się ponad 400 osób.

Z badań Fundacji ITAKA wynika, że największą grupą osób zaginionych stanowią:

• mężczyźni w wieku 27-35 lat
• kobiety w wieku 9-17 lat.

Jeśli widziałeś osobę zaginioną i zechcesz powiadomić o tym Fundację, będzie ona chciała uzyskać od ciebie jak najwięcej wiadomości, które pomogą jej dotrzeć do poszukiwanego.

Jakie informacje są istotne i mogą pomóc w poszukiwaniach osób zaginionych?

• Kiedy i gdzie widziałeś zaginioną osobę? Szczegółowe informacje o lokalizacji, czasie, porze, sytuacji.
• Czy widziałeś zaginioną osobę raz, czy więcej razy?
• Jeśli widziałeś zaginionego więcej razy, czy było to zawsze w tej samej okolicy, czy w różnych miejscach?
• Jak zachowywała się zaginiona osoba?
• Czy zaginiony był w towarzystwie, czy sam?
• Czy była jakaś charakterystyczna rzecz w zachowaniu lub stroju osoby zaginionej?

• Powodów zaginięć może być wiele i nie zawsze wszystkie są racjonalnie wytłumaczalne. Niektórzy po prostu wychodzą z domu i do niego nie wracają, chcą odciąć się od rodziny, znajomych, otoczenia. Zwykle takie osoby wyjeżdżają do zupełnie innego miejsca w Polsce albo za granicą i zaczynają życie od nowa. Czasem wiedząc o tym, że są poszukiwane: nie ujawniają się, ale mogą też zgłosić się na komendę policji i oświadczyć, że z powodów osobistych świadomie zerwali wszelkie relacje z bliskimi. W takiej szczególnej sytuacji policja ma obowiązek wykreślić je z rejestru osób poszukiwanych, a rodzina nie uzyska żadnej informacji o tym, gdzie przebywa taka osoba i co się z nią dzieje.
• Innymi przyczynami zaginięć może być porwanie, ucieczka z domu (dotyczy dzieci i nastolatków, a najwięcej odnotowuje się ich wiosną i latem), a także kłopoty z pamięcią (demencja, głównie wśród osób starszych)

W pokojach zaginionych mieszka nadzieja, która nigdy nie gaśnie:

źródło: ITAKA/YT

Policja prowadzi działania poszukiwawcze osób dorosłych przez 10 lat od zgłoszenia zaginięcia, ale przez kolejnych 15 lat przechowuje dane w kartotekach. Osoby po 70. roku życia poszukuje się przez 5 lat a kolejne 5 przechowuje dane. W przypadku zaginionych dzieci poszukiwania prowadzi się do momentu, w którym dziecko ukończyłoby 23 lata. Poszukując dzieci, policja wykonuje też progresję wiekową, czyli symulację, jak po upływie lat może wyglądać dziecko.