Czy zimą powinniśmy dokarmiać dzikie zwierzęta?

Piękne, śnieżne krajobrazy, szaleństwa na stoku i świąteczna atmosfera - z tym najczęściej kojarzy nam się sezon zimowy. Ale zima to także dojmujący chłód i głód, z którym muszą zmagać się leśne zwierzęta. Czy możemy w mądry, przemyślany sposób pomóc im przetrwać niedogodności zimowych miesięcy?

- Możemy, ale jest to niewskazane - mówi Bronisław Wartecki, Inżynier Nadzoru z Nadleśnictwa Nowa Sól, po czym dodaje:

- Zwierzęta przetrwały tysiące lat bez pomocy człowieka i jego sztucznej karmy. Dzikie zwierzęta doskonale sobie radzą z nawet najsroższymi zimami. Następuje wtedy swego rodzaju korekta populacji i przetrwają osobniki najsilniejsze i najzdrowsze. W naszych łagodnych warunkach klimatycznych z łagodnymi zimami i z małą pokrywą śnieżną zwierzęta nie są zagrożone. Dotyczy to ssaków i naszych maleńkich, skrzydlatych przyjaciół. Jeżeli zdecydujemy się dokarmiać, to ze świadomością, że jest to czynność, której przerwanie narazi na stres lub śmierć naszych podopiecznych. Zwierzęta przyzwyczajają się bowiem do podawanej karmy i nagłe zaprzestanie dokarmiania może je doprowadzić do śmierci głodowej. Podejmując decyzję o dokarmianiu musimy stosować pasze w żaden sposób nieprzetworzoną, np. ziarno, siano. Niedopuszczalne jest stosowanie zlewek, resztek chleba, zasolonej wędliny dla ptaków. Zwróćmy uwagę, że dokarmianie lub wyrzucanie resztek jedzenia doprowadziło do zadomowienia się dzików w miastach. Wszystkie zwierzęta, a szczególnie dziki są oportunistami żywieniowymi i z pewnością nie byłoby ich w miastach, gdyby nie miały dostępu do jedzenia - tłumaczy Bronisław Wartecki.

Leśne zwierzęta mają wokół siebie oddanych przyjaciół - leśników oraz myśliwych. W czasie sezonu zimowego, leśnicy zajmują się odśnieżaniem dróg w lasach i miejsc, z których zwierzęta czerpią swój naturalny pokarm. Odśnieżają także ścieżki prowadzące zwierzęta do wodopoju oraz ścinają drzewa, aby leśni mieszkańcy mogli szybko dostać się do pożywienia.

- Pamiętajmy, że celem leśników i myśliwych nie jest ochrona każdego zwierzęcia, ale dbałość o populację. Tak, by dzikie zwierzęta były zdrowe, silne, by rozmnażały się. Spontaniczne i okresowe dokarmianie tego nie zapewni. Natomiast utrzymanie ilości bytującej zwierzyny na rozsądnym poziomie jak najbardziej! I to jest zadanie dla tak często „hejtowanych” myśliwych. Równocześnie leśnicy i myśliwi bardzo dużo robią dla wzbogacenia bazy żerowej. Działania te w sposób kompleksowy rozwiązują okresowe braki paszy dla zwierzyny. Jednocześnie zostają ograniczone konflikty z ludźmi i szkody w uprawach rolnych i leśnych. W nadleśnictwach na poboczach dróg leśnych, i śródleśnych pastwiskach wysiewane są mieszanki traw szlachetnych. Natomiast łąki są regularnie koszone w celu zachowania jak największego bogactwa nasłonecznionej roślinności, np. traw i ziół. Sarna jako konsument ok. 200 gatunków roślin sama wybierze, co chce zjeść.

Chcecie wiedzieć, jakie inne działania wdrażają leśnicy w celu zadbania o zdrowie i populację dzikich zwierząt?
- Dla dzików i nie tylko, Nadleśnictwa zagospodarowują powierzchnie pod liniami energetycznymi, które zostają uprawione, obsiane roślinnością rolną i udostępnione zwierzynie. W następnych latach więcej gatunków roślin będzie sadzonych i sianych w tych miejscach. Będą to wierzby z większą ilością salicylanów, jako naturalnym lekiem przeciwzapalnym. Posadzone zostaną rośliny nektaro- i miododajne, które wzbogacą bazę żerową dla zwierzyny. Będzie to również i pożytek dla owadów zapylających. Sukcesywnie też zostają odtwarzane śródleśne zbiorniki wodne, których oddziaływanie na otoczenie jest ogromne - dodaje Bronisław Wartecki.

Pamiętajcie, że dokarmianie musi być prowadzone planowo i kompleksowo. Dlatego wyrzucenie resztek chleba może uspokoi sumienie, ale jednak problemu nie rozwiąże...