Kilo cukru na raz

Zdaniem psychiatry Mirosławy Lesieckiej z Poradni Zdrowia Psychicznego "Integracja" w Zielonej Górze zawsze w takim przypadku najpierw powinniśmy zgłosić się do lekarza rodzinnego. To on oceni, czy u pacjentki występuje stan zagrożenia życia. I podejmie decyzję, kto ma się nią dalej zająć - psycholog, czy psychiatra. Może też sama odwiedzić specjalistę - poradnie przyjmują bez skierowania.
- Rzadko się zdarza, aby lekarz pierwszego kontaktu sam zajmował się takimi osobami - mówi M. Lesiecka. - Ale są wyjątki.
Krzysztof Radkiewicz, lekarz rodzinny z Zielonej Góry, sam podejmuje wyzwania. Podkreśla jednak, że sukces jest możliwy, jeśli chorej poświęca się dużo czasu. - Kiedyś jedna z moich pacjentek przy wzroście 1.70 cm ważyła 40 kg - wspomina. - Dziś waży 63 kg. Kontakt z nią mam jednak cały czas.

Kilo cukru na raz

Co to jest bulimia? - To zaburzenie w odżywianiu polegające na nieograniczonym obżeraniu się, zwłaszcza produktami zawierającymi dużo tłuszczu i węglowodanów - wyjaśnia M. Lesiecka. - Po obżarstwie z reguły pojawiają się wyrzuty sumienia i bulimiczka wywołuje u siebie wymioty.
Takie postępowanie ma tragiczne skutki dla całego organizmu. Gdy chora regularnie wymiotuje, usuwa równocześnie spore ilości soków żołądkowych, przez co wartościowy pokarm wcale nie jest przyswajany. Dlaczego niektóre bulimiczki nie chudną? Bo w napadach obżarstwa najczęściej zapychają się wysokokalorycznymi, ale małowartościowymi produktami. - Niektóre pacjentki potrafią na raz zjeść pół kilograma masła i kilogram cukru - podaje przykład doktor Lesiecka . I dodaje, że bulimiczki najczęściej są wykrywane u dentysty, bo od soków żołądkowych mają zniszczone szkliwo.
Inne zaburzenie w odżywianiu, równie niebezpieczne, to anoreksja. Dziewczyny, które na nią chorują z reguły ograniczają jedzenie, by z czasem prawie nie jeść. Cały czas im się wydaje, że są grube i obsesyjnie liczą kalorie.

Choroba w genach

Gdy choroba jest zaawansowana, organizm dziewczyny zachowuje się tak, jakby przechodziła klimakterium. Nie ma miesiączki, pojawia się kołotanie serca, jest drażliwa i rozchwiana emocjonalnie, ma zaburzenia snu, a z czasem zanika u niej kora mózgowa i jajniki. To są nieodwracalne zmiany.
Obu chorób nie można lekceważyć. Tym bardziej, że kuracja jest długa i intensywna. Najczęściej łączy się leczenie farmakologiczne z psychoterapią.
- Co do przyczyn choroby , to zdania są podzielone - mówi M. Lesiecka. - Na pewno wpływ mają pewne cechy osobowości oraz jakaś historia z dzieciństwa, np. nietypowe układy w rodzinie, czy charakterystyczna sylwetka któregoś z rodziców, zwłaszcza matki. Rzadziej winne są bieżące wydarzenia.