Kołem się toczy

Zaczynam mieć po dziurki w nosie historii. Najpierw wyczytałem o ognistych reakcjach na polskie tłumaczenie książki Jana Tomasz Grossa poświęconej polskiemu antysemityzmowi po II wojnie światowej. Ten historyk należący do wybranego narodu udowodnił, że Polacy świadomie tępili jego rodaków. Bo ci budzili ich strach, jako powracający właściciele. Nie wiem, ale przed 1945 roku łatwiej było spotkać Żyda przymierającego głodem druciarza i wędrownego krawca niż milionera.

I drugi obrazek. Znani polscy opozycjoniści antykomunistyczni zapowiadają manifestację przed Sejmem. Będą protestować przeciwko cięciom w budżecie Instytutu Pamięci Narodowej, których dokonał Sejm. Bo to zahamuje odkłamywanie powojennej historii... Nie wiem, ale im więcej poznaję szczegółów tego okresu pełnego styropianowych herosów, tym bardziej chciałbym, aby pewne szczegóły przemilczano. Bo nagle okazuje się, że to nie esbecy i rosyjscy ciemiężcy są niechlubnymi bohaterami tamtych czasów.

Historię warto studiować po to, aby uniknąć błędów popełnianych przez przodków. Natomiast patrząc na to, co dzieje się dziś, trudno oprzeć się wrażeniu, że z dziką satysfakcją powtarzamy stare błędy. I zapominamy nie tylko o tym, co działo się kilkadziesiąt lat temu. Także o wpadkach sprzed kilku miesięcy.