Leczą, ale mogą też zabić. Łagodzą wiele dolegliwości, ale źle zastosowane spowodują śmierć. Oto najbardziej trujące rośliny lecznicze
Te rośliny leczą i trują równocześnie. Sprawdź w galerii, zanim je zastosujesz w celach leczniczych.
Konwalia
Konwalia majowa ( Convallaria majalis ) to słodko pachnąca wiosenna roślina o drobnych, białych dzwonkowatych kwiatach. Zawiera ona związek leczniczy zwany konwalatoksyna. Jest to glikozyd wykazujący działanie nasercowe, uspokajające. Wzmacnia skurcze serca i poprawia krążenie krwi. Jednak związek ten działanie korzystne dla pracy serca wykazuje, gdy jest stosowany w bardzo małych dawkach terapeutycznych.
Konwalatoksyna równocześnie jest trucizną, gdy zostanie zastosowana w zbyt dużej dawce. Spożycie liści, kwiatów, korzeni lub jagód konwalii (szczególnie przez dzieci) może prowadzić do ciężkiej zaburzenia rytmu serca, niewydolności serca, a nawet śmierci. U niektórych osób może wystąpić również reakcja alergiczna w postaci wysypki i podrażnienia skóry po dotknięciu rośliny.
Naparstnica
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) to piękna roślina ozdobna i lecznicza. Jej duże dzwonkowate białe lub różowe kwiaty są ozdobą niejednego ogrodu. Jest źródłem glikozydów takich jak digitoksyny i digoksyny stosowanych w leczeniu chorób serca. Zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego, co poprawia wydolność tego organu oraz usprawnia pracę układu krwionośnego.
Jednak glikozydy w dawce przekraczającej terapeutyczną są silnie toksyczne. Spożycie atrakcyjnie wyglądających kwiatów np. przez dzieci prowadzi do zatrucia pokarmowego i wystąpienia objawów takich jak biegunka, wymioty, silny ból brzucha, a także duszności, sinicy, zaburzeń widzenia, zaburzeń rytmu serca, a nawet śmierci.
Pokrzyk wilcza jagoda
Pokrzyk wilcza jagoda (Atropa belladonna) to krzew dorastający do 1,5 metra wysokości. Ma charakterystyczne ciemnofioletowe błyszczące jagody, które mają zwodniczy słodki smak. Łatwo mogą być więc uznane szczególnie przez dzieci za smaczne i jadalne. W ziołolecznictwie wykorzystywane są liście pokrzyku, które zawierają alkaloidy (głównie hioscyjamina, atropina, niewielka ilość skopolaminy), flawonoidy, kwercetynę, kemferol, garbniki, kwasy organiczne. Preparaty z pokrzyku rozluźniają mięśnie gładkie, uspokajają, ułatwiają zasypianie, wspomagają trawienie, rozszerzają źrenicę oka. Stosuje się je w leczenia kaszlu, kolki nerkowej i żółciowej, astmy i schorzeń żołądkowo-jelitowych. Krople zawierające atropinę w okulistyce służą do rozszerzania źrenic do badania dna oka.
Cała roślina jest silnie trująca. W dawkach wyższych od terapeutycznych działa porażająco na obwodowy układ nerwowy. Objawami zatrucia jest początkowo pobudzenie psychoruchowe, potem przechodzące w zmęczenie, zaczerwienienie skóry, tachykardia, przyspieszenie oddechu, niepokój, dezorientacja, halucynacje, zaburzenia mowy, w końcu utrata przytomności. W skrajnych przypadkach może dojść do śmierci na skutek zatrzymania funkcji oddechowych podczas śpiączki. Za dawkę śmiertelną przyjmuje się spożycie 10–20 owoców wilczej jagody przez osobę dorosłą i zaledwie 3–4 przez dziecko.
