Naród w końcu powinien się zmęczyć. Ileż razy z rzędu można dać sobie nakleić na kurtce w styczniową niedzielę to samo czerwone serduszko z napisem ,,Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy... Do tego ten hałas, ten zgiełk. Co włączysz telewizor, wylewa się dzika muzyka i wrzaskliwi prezenterzy tv. Na harleyu, w helikopterze, z kozą przy piersi...
Ale nie. Co roku, bez względu na kolory sztandarów rządzących partii, wyłuskujemy te parę złotych i pakujemy zmarzniętym dzieciakom do tekturowych skarbonek. A Owsiak co roku traci głos w tym samym momencie koło północy, gdy licytuje Złote Serduszko nr 1 za niewyobrażalną kwotę.
Jak to się dzieje, że ktoś wytyka Jurasowi mocno zakurzone już hasło: ,,Róbta co chceta, a my stadnie jak te barany łapiemy się za portfel na widok orkiestrowego identyfikatora
Czemu po raz kolejny wyręczamy państwo i służbę zdrowia Przecież ktoś w końcu po to zabiera część naszych zarobków, by nasze dzieci mogły urodzić się zdrowe, z w porę wykrytymi wadami serca, upośledzeniem wzroku lub słuchu. I by były zaraz leczone. Przy pomocy najnowocześniejszego sprzętu, na wyposażeniu każdego szpitala.
Najnowocześniejszego... Może kiedyś tak będzie. Może zdarzy się cud. Cud tej czy innej reformy. Może trzeba trochę poczekać...
Ci najmniejsi czekać jednak nie chcą. Pchają się na świat tu i teraz. Więc w styczniowe niedziele napełniamy skarbonki, by dla niektórych rozwrzeszczanych malców nie było za późno.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
