Pieniądze unijne nie pomogą na kryzys

- Politycy powtarzają, że receptą na kryzys gospodarczy ma być szybsze wdrażanie funduszy europejskich, zwłaszcza regionalnych programów operacyjnych. Podziela pan ten pogląd?

- Nie. To nie jest recepta na nic. Chce pan przykład? Po zjednoczeniu Niemiec, zachodni sąsiad wpompował w gospodarkę landów wschodnich ponad 2,5 biliona euro! A tempo wzrostu gospodarczego landów wschodnich jest niższe niż w Polsce. Bezrobocie wyższe niż w Polsce. W 2002 r. przedsiębiorcy z landów wschodnich nawet apelowali do rządu niemieckiego, żeby opóźnił przystąpienie Polski do UE, bo boją się konkurencji polskich przedsiębiorców!

- Co to znaczy? Że pieniądze nie są gospodarce potrzebne?

- Pieniądze, owszem, są potrzebne. Ale zbyt duża ilość pieniędzy powoduje, że tracimy czujność. Bo jak ktoś daje, to łatwo brać. I co gorsza - łatwo głupio wydawać. To żadna sztuka głupio wydać czyjeś pieniądze.

- Kto mówi, że głupio? Przecież możemy wydać mądrze...

- Zawsze powtarzam, że w warunkach kryzysu przetrwają najlepiej przystosowani. Już Karol Darwin mówił, że stworzenia, które przetrwają to wcale nie te najsilniejsze czy najinteligentniejsze, ale te, które są najlepiej przystosowane do zmian. Dlatego mówię o czujności w dobie kryzysu.

-** Mówi pan tak, jakby europejskie fundusze pomocowe były wręcz szkodliwe dla gospodarki...**

- Jeżeli ktoś dostaje w warunkach kryzysu zastrzyk gotówki, który może być wykorzystany bez żadnych konkretnych reform restrukturyzacyjnych, to w warunkach następnego kryzysu, kiedy już tych pieniędzy nie będzie, porażka jest gwarantowana. Trzeba więc najpierw tak zreformować warunki działania przedsiębiorców, by mogli oni z powodzeniem tworzyć miejsca pracy. A my dziś robimy na odwrót: najpierw wydajemy pieniądze, nie wiadomo na co.

- Przecież unijne fundusze idą też na drobnych przedsiębiorców, na wzrost konkurencyjności ich firm...

- Przedsiębiorcy sami sobie poradzą. Wystarczy im nie przeszkadzać.

- Dziękuję