Pytania bez odpowiedzi

Mija 30 i 19 lat brzemiennych i tragicznych wydarzeń w kraju i tyleż lat przemyśleń, pytań i refleksji.
Zarówno wówczas jak i dzisiaj metody i sposoby realizacji celów politycznych budzą wątpliwości. Myślałem, że po tamtych doświadczeniach, a były one i moim udziałem, nic nie jest w stanie zaskoczyć lub poruszyć moje uczucia. Myliłem się. W kilku wydaniach wiadomości 16 grudnia powtórzono tę samą scenę: Lech Wałęsa samotnie składa wiązankę pod pom-nikiem Stoczniowców i jego słowa: Prawie nic mnie łączy z tymi ludźmi, którzy prowadzą grę.... Oto jak kończy się legenda: związku, przywódcy, człowieka.
Lech Wałęsa mimo wszystko nie jest ofiarą tamtych wydarzeń. Historia okazała się dla niego łaskawa, a chwilami nawet szczodra. Cóż jednak mają powiedzieć żołnierze tamtych dni: szeregowi, kaprale, sierżanci, na których pocie i plecach wspięła się do władzy inteligencka generalicja dzieląc między siebie owoce zwycięstwa Co oni mają powiedzieć, gdy zasilają armię bezrobotnych bez prawa do zasiłku, gdy czekają w domach na strajkujące żony pielęgniarki lub gdy ich żonom nauczycielkom zmieniają nabyte prawa Co oni mają powiedzieć i czy mają do tego historyczne prawo A może inaczej - co będzie gdy znów zechcą powiedzieć swoje zdanie