Rehabilitacja w sanatorium

Dobrze przeprowadzona rehabilitacja zapobiegnie wzrostowi liczby osób niezdolnych do pracy.
Pobyt ubezpieczonych w sanatoriach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zapewnia właściwą rehabilitację i nie jest równoznaczny z utratą świadczeń rentowych. Ubezpieczony, który czuje się nadal niezdolny do pracy ma prawo ponownie być badany przez lekarza orzecznika.
Działalność ZUS w zakresie rehabilitacji leczniczej opiera się na rozporządzeniu Rady Ministrów z 14.12.1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez ZUS na rehabilitację leczniczą, finansowania bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych oraz udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne.
Wysokość wydatków na prewencję rentową określana jest corocznie w ustawie budżetowej. Ośrodki rehabilitacyjne ZUS, wybrane w konkursie ofert, muszą spełniać wymogi w zakresie kadry specjalistycznej, bazy diagnostyczno-leczniczo-rehabilitacyjnej i warunków bytowych.
Ubezpieczeni nie płacą za pobyt, zabiegi i leczenie, osobom tym zwraca się koszty przejazdu. Stawka żywieniowa, tzw. wsad do kotła, w sanatoriach ZUS wynosi aktualnie 5 zł. Wszystkie sanatoria, w których leczą się osoby skierowane przez ZUS mają pokoje z pełnym węzłem sanitarnym.
Jeżeli osoby, które były rehabilitowane w Połczynie Zdroju mają uwagi do warunków pobytu i przebiegu rehabilitacji, to prosimy o bezpośredni kontakt, aby sprawą zainteresować departament prewencji i rehabilitacji ZUS w Warszawie jako jednostkę podpisującą umowy z sanatoriami.