W sobotę, 3 grudnia, nowy „Głos Gorzowa”. Złapcie oddech z gazetą w ręku!

Zastanawiałem się, czy nie przeginamy - proponujemy lekturę grubszej papierowej gazety, a czas przecież tak zasuwa! Wszyscy wiedzą wszystko z internetu. Wiedzą dużo szybciej, wiedzą natychmiast, czasem nawet wiedzą zanim się wydarzy, bo... nigdy się nie wydarzyło. Tu coś polubią, tam udostępnią, coś skomentują, wstawią emotikon i... śmigają dalej. Przecież są kolejne newsy, kolejne komentarze, kolejne memy. Trzeba być na czasie, bo znajomi z Facebooka Cię wyśmieją albo i „odlubią”.

Nie, nie proponuję Państwu porzucenia mediów społecznościowych i portali. Nie próbuję zawracać Warty kijem. Odry, Noteci ani nawet Kłodawki i Młynówki też. Proponuję jednak złapanie oddechu. Z gazetą w ręku, właśnie w sobotę czy niedzielę, przy kawie czy innej herbacie.

Może w tę sobotę znajdziecie czas, żeby sięgnąć po „Głos” i przyjrzeć się hierarchii politycznej w Gorzowie. Na stronach 8 i 9 ułożyliśmy ją w formie kart pokera. Jacek Wójcicki jest w niej asem, podobnie jak Elżbieta Rafalska. Marta Bejnar - Bejnarowicz to dama, Tadeusz Jędrzejczak Walet, a Władysław Komarnicki - tylko dziesiątka. Dlaczego? Zajrzyjcie do gazety.

Może przy okazji zerkniecie na materiały kryminalne, o kulisach zbrodni w Kostrzynie (str. 4) czy domniemanego przekrętu (str. 3) na niepełnosprawnych. Muszę się Państwu przyznać, że te kawałki przeczytałem z prawdziwym zainteresowaniem, choć przecież zawodowo czytam dużo.

Ja, stary już chłop, rozczuliłem się (a niech tam, śmiejcie się!), na widok zdjęć maluchów (10-11). Ich fotki mamy dzięki przesympatycznym paniom ze szpitali w Słubicach (Katarzyna Ilkowska), Drezdenku (Anna Płusa) oraz Gorzowie (Agnieszka Wiśniewska) i ich Szefostwu. Za tydzień będą kolejne fotki (już wiemy, że przyłączy się szpital w Skwierzynie, inne też zapraszamy!). Zatopiłem się też w lekturze tekstu o Gośce Krzyżan, policjantce, która macha dyskiem jak nikt na świecie(a ja ją pamiętam, jak jeszcze byliśmy nastolatkami).

Liczę, że coś jeszcze wpadnie Państwu w oko. Nasza ekipa (w tym wydaniu tygodnika też się Wam przedstawiamy) zrobi wszystko, abyście czasu z „Głosem” nie uznali za stracony. Jeśli spotkamy się tu za tydzień (i potem w kolejne soboty), będzie nam niebywale miło.