Wielka wystawa w Muzeum Ziemi Lubuskiej już otwarta. Poznamy dzieje książęcej rodziny Talleyrand zamieszkującej Żagań i Zatonie

Otwarcie wystawy przyciągnęło spory tłum, który szacuję na prawie 160 osób. Z trudem mieściły się one na salach ekspozycyjnych na pierwszym piętrze starej części muzeum. To dowodzi tego, że coraz bardziej interesujemy się historią naszego regionu, także tą sprzed 1945 roku. Po tradycyjnym wstępie historycznym i merytorycznym, głos zabrali dwaj kuratorzy wystawy: Jarosław Skorulski - Prezes Fundacji Ogrody Kultury oraz dr Longin Dzieżyc - zastępca dyrektora MZL.

Jako kolejny wystąpił prof. Bogdan Idzikowski, prowadzący otwarty panel dyskusyjny, w którym udział wzięli naukowcy i badacze historii: prof. Wojciech Strzyżewski, prof. Marek Biszczanik oraz prof. Zbigniew Bujkiewicz. Każdy z nich podzielił się swoimi doświadczeniami związanymi z badaniami nad rodziną Talleyrandów.

Prof. Wojciech Strzyżewski opowiedział o symbolice herbów, rodzinie Talleyrandów i ich pochodzeniu. Jego wypowiedź stanowiła doskonałe wprowadzenie do dalszych rozważań oscylujących wokół tematyki wernisażu.

Sale są tak zaaranżowanie, aby przypominały pomieszczenia z XIX wieku. Wystawa prezentuje historię księżnej Dino (Doroty Talleyrand) oraz epokę, w której żyła, poprzez wyjątkowe eksponaty, takie jak rzeźby, obrazy, dokumenty archiwalne, wyroby ze złota, meble, makieta klasztoru w Otyniu i filiżanka z widokiem pałacu w Żaganiu. W jednej z sal zobaczymy także makietę dawnego klasztoru jezuitów w Otyniu.

Spadkobierczynią Otynia po śmierci księcia została jego najmłodsza córka Dorota. Księżna żagańska de Talleyrand-Périgord zamieszkała na stałe na Śląsku dopiero po roku 1840 r. Jednak ostatnie lata swojego życia spędziła w Żaganiu i w przebudowanym na jej polecenie pałacu w Zatoniu. Otyń odwiedzała kilkakrotnie, dłuższy pobyt miał miejsce w 1843 r. Ufundowała tu szpital i szkołę.

W trakcie wernisażu odbyła się także prezentacja publikacji "Dorota Talleyrand-Périgord. Wspomnienia z podróży 1852-1853". Wystawa zagości w Muzeum Ziemi Lubuskiej do 7. stycznia 2024 roku.