Betancuria, oaza wśród cynamonowych wzgórz (zdjęcia)

Mieliśmy szczęście. W centrum miasteczka, czyli na placu przed zabytkowym kościołem, odbywało się właśnie przedstawienie z okazji zakończenia karnawału. Aktorami były dzieci, które odgrywały legendę o arabskiej księżniczce. A może nie była wcale bajka biorąc pod uwagę przeszłość wyspy i miasteczka. W końcu pierwotnymi mieszkańcami byli Berberowie, a najazdy arabskich piratów były codziennością.

Betancuria została założona przez Jeana Béthencourta w roku 1405. Wybierając lokalizacje miasta ten konkwistador kierował się względami strategicznymi. Nie tylko urodzajne ziemia, ale także centralne położenie miasta na wyspie pozwalało szybko dotrzeć we wszystkie jej zakątki. Na dodatek lokalizacja miasta w dolinie otoczonej górami miała na celu jego ochronę przed piratami. Jeszcze dziś zachwycają białe domki rozrzucone wśród cynamonowych wzgórz.

W roku 1424 papież Marcin V ustanowił tutaj biskupstwa. Po sześciu latach je zlikwidowano, gdyż nie pofatygował się tutaj żaden biskup. Najbardziej tragiczną datą jest rok 1593, gdy miasteczko niemal zrównali z ziemią piraci Jabána Arráeza. Na dodatek większość mieszkańców zostało wziętych do niewoli.

Dzisiaj w mieście mieszka raptem około 600 mieszkańców i tak naprawdę to wszystkiego trzy ulice i plac. Białe domy otoczone imponującymi palmami na pustynnej wyspie wyglądają jak oaza. Najważniejszym zabytkiem Betancurii jest Iglesia de Santa Maria, założona przez Jeana de Béthencourta. Wewnątrz warto obejrzeć złocony ołtarz z XVII wieku. Statua Marii w głównym ołtarzu depcząca półksiężyc symbolizuje zwycięstwo chrześcijaństwa nad Maurami. W bocznej nawie znajduje się uchodząca za najstarsza na wyspie rzeźbę, rzeźba świętej Katarzyny. Obok kościoła znajdziemy dworek mieszczański Casa Santa María.