I ujrzeli jeźdźca z głową pod pachą... Zobacz, gdzie u nas straszy

Łagów

W Łagowie straszy słynny Rycerz w Płomieniach. Kim jest? To podobno Andrzej von Schlieben, w XVI wieku komandor łagowskiego zgromadzenia joannitów. Jako pierwszy joannicki zakonnik, wszedł w związki małżeńskie. Zmarł w 1571 roku. Czyn ten spowodował w łonie zakonu reakcję, wywołaną jednak tylko przez obawę, by praktyka małżeństw zakonników nie przyczyniła się do pomniejszenia majątku zakonu. W kościele łagowskim znajduje się płyta nagrobna syna von Schliebena, również Andrzeja, zmarłego 9 lipca 1568 r. w młodocianym wieku. Zgodnie z legendą to właśnie duch Schliebena jest słynnym Rycerzem w Płomieniach, który pojawia się tylko wiosną i latem, a ukazuje się wyłącznie mężczyznom.

Przeczytaj więcej na www.gazetalubuska.pl/regiopedia

Przytok

W Przytoku straszeniem zajmuje się Fryderyk Konstanty Ryssel, genrał saskiej kawalerii doby wojen napoleońskich, mąż Fryderyki Konstancji, Joanny von Hessler, przybranej córki pana na Przytoku Jana Ernesta von Stenscha. Podczas bitwy pod Lipskiem zdradził Napoleona i Józefa Poniatowskiego. Zmarł 19 października 1815, dokładnie w drugą rocznicę bitwy pod Lipskiem. Podobno jego duch straszy w Przytoku. Według innej legendy przestał straszyć w 1820 roku, gdy Józef Poniatowski spoczął w królewskiej nekropolii na Wawelu.

Jak to się zaczęło? Oto w październiku 1815 roku, w rocznicę śmierci gen. Fryderyka Konstantego Ryssela odsunęła się płyta nagrobna z jego grobowca na cmentarzu w Przytoku. Oczywiście działo się to krótko przed północą. Po chwili ukazała się generalska zjawa w mundurze. Towarzyszyło temu zjawisku znacznie więcej dziwnych zdarzeń - oto w kościele odezwał się dzwon, a w oknie pobliskiego domostwa, które od lat stało opuszczone, zabłysło światło.

**

**

Przewóz

Baltazar to chyba najsłynniejszy z naszych duchów. Historia sięga wieku XV i bratobójczej (dosłownie) wojny. Wojna między braćmi trwała ze zmiennym szczęściem do 1472 roku. Na początku maja Jan II rozpoczął oblężenie Żagania. Załoga żagańskiego zamku skapitulowała 7 maja 1472 roku, a Baltazara z rozkazu księcia Jana, przewieziono do Przewozu i uwięziono w lochu wieży tamtejszego zamku. Jak chce legenda fetując zwycięstwo Jan po prostu zapomniał o uwięzionym w Przewozie bracie. Przypomniał sobie po... dwóch miesiącach. Zamknięty w ciemnicy Baltazar, bez pożywienia i wody, zmarł, przeklinając przed śmiercią Jana i jego potomstwo.
Wieża od tego czasu nosi nazwę Wieży Głodowej. Znana jest również opowieść o okrutnym księciu, który skazał na śmierć głodową swego brata. I o duchu nieszczęsnego księcia, który pobrzękując łańcuchami miota się w wieży.

Przeczytaj więcej na www.gazetalubuska.pl/regiopedia

Szprotawa

Przy wejściu do miasta od strony Bramy Żagańskiej, po prawej stronie, zaczyna się wąska uliczka (obecna Sądowa). Wiodła ona na zewnątrz murów miejskich, z tyłu posesji ul. Nowej (obecna Świerczewskiego), klasztoru, dochodząc do kościoła ewangelickiego - niegdysiejszego zamku książęcego. Uliczkę tę jeszcze do 1945 roku zwano "Dops=Gang", co współcześni nazwali jako "metryczne przejście".
Według opowiadań dawnych szprotawian, uliczkę nawiedzała kiedyś zjawa. Przedstawiała się jako jeździec na koniu, trzymający swoją głowę pod pachą. Strach przed zjawą był wśród mieszkańców tak wielki, że nikt nie ważył się w godzinach wieczornych ani nocnych tamtędy przechodzić. Miało tak się dziać jeszcze w XVIII wieku. Około roku 1830 duch przestał się ukazywać.

Przeczytaj więcej na www.gazetalubuska.pl/regiopedia

Chcesz zobaczyć więcej lubuskich duchów? zajrzyj na www.gazetalubuska.pl/regiopedia. W wyszukiwarce wpisz słowo "duch"