Praworządność jest sztuką

Przedsiębiorca, księgowy wie, że towar jest to rzecz sprzedawana. Nikt sobie swego nie sprzeda, swego od siebie nie kupi, ceny sobie nie zapłaci i podatku nie odprowadzi. Dlatego według prawa (art. 15) przedmiotem podatku od towarów i usług jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży (cena). Natomiast poza prawem można obłożyć VAT-em wszystko, wystarczy mieć władzę.
Według prawa o samorządzie terytorialnym miasto oznacza wszystkich mieszkańców danego terytorium. Jeśli więc według prawa właścicielem Zakładu Wodociągów i Kanalizacji, wody w kranach, ścieków w kanałach jest miasto Zielona Góra, to intensywnie myśląc można pojąć, że nie ulice i domy, nie plamka na mapie, lecz wszyscy mieszkańcy. Zatem ten zakład nie jest podatnikiem podatku od sprzedaży i usług w rozumieniu art. 5 ustawy, bo nie sprzedaje mieszczanom ich własnej wody.
Tak więc mieszczanie napełniając czajniki nie kupują wody, lecz biorą co ich, nie płacą ceny, lecz uiszczają opłatę na pokrycie kosztów własnych zakładu. Ta opłata nie wynika z umowy jak cena, lecz ją mieszczaństwo odgórnie narzuca zakładowi działając poprzez swoje przedstawicielstwo w ratuszu. To nie kupno-sprzedaż, lecz zwyczajna konsumpcja zbiorowa, jakbyśmy mleko pili od wspólnej krowy. Obywatel ze średnim wykształceniem gospodarczym umie to jak pacierz.
Według prawa konsumpcja czy to zbiorowa czy indywidualna, nie stanowi podstawy obłożenia podatkiem od towarów i usług. Gdzie Rzym, gdzie Krym! Dlaczego więc Urząd Skarbowy ściąga z nas ten podatek Bo praworządność jest sztuką, a chwasty niepraworządności łatają dziury w budżecie państwa, więc wybór dokonuje się sam.