Gdzie iść na spacer w woj. lubuskim. Gdzie warto się wybrać w weekend 18 - 19 maja? 10 najciekawszych tras

We współpracy z Traseo przygotowaliśmy dla Was 10 tras na spacer w woj. lubuskim, które inni już przetestowali. Wybierz najlepszą dla siebie.

Nim wyruszysz, sprawdź prognozę pogody. W sobotę 18 maja w woj. lubuskim ma być od 16°C do 18°C. Prawdopodobieństwo wystąpienia deszczu wynosi na różnych obszarach od 1% do 44%. W niedzielę 19 maja w woj. lubuskim ma być od 14°C do 22°C. Prawdopodobieństwo wystąpienia deszczu wynosi na różnych obszarach od 2% do 30%.

🌳 Trasa spacerowa: Oporów

• Początek trasy: Szlichtyngowa
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 3,86 km
• Czas trwania spaceru: 1 godz. i 17 min.
• Przewyższenia: 15 m
• Suma podejść: 54 m
• Suma zejść: 54 m

Max_c74 poleca tę trasę

Wycieczka piesza do zamku Oporów.
Zamek jest położony we wschodniej części wsi Oporów (i w najniższym miejscu miejscowości), otoczony 10-ha parkiem krajobrazowym. Obiekt ma wymiary 25 na 30m, położony jest na wyspie o kształcie nieregularnego czworoboku, umocnioną kamieniami polnymi, ponadto otoczoną fosą, nad którą jest murowany most. Dom zamkowy stoi od południa, połączony z kwadratową wieżą budynkiem bramnym. We wschodniej zamku części jest baszta z kaplicą. Wznosi się ona dołem na rzucie półelipsy, a górą sześcioboku. Wewnątrz jest niewielkie dziedziniec, zamknięty przez budynki i mury obwodowe.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Ścieżka edukacyjno-przyrodnicza JARNOŁTÓW - RATYŃ

• Początek trasy: Nowe Miasteczko
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 6,24 km
• Czas trwania spaceru: 2 godz. i 5 min.
• Przewyższenia: 17 m
• Suma podejść: 25 m
• Suma zejść: 23 m

Trasę spacerową mieszkańcom poleca Wielogorski

Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Otwock - Świder w Żółwim tempie

• Początek trasy: Otyń
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 18,08 km
• Czas trwania spaceru: 6 godz. i 8 min.
• Przewyższenia: 153 m
• Suma podejść: 412 m
• Suma zejść: 429 m

Trasę spacerową mieszkańcom poleca Jolantadyr

Budzik w niedzielę rano odmówił współpracy. Obudziłam się sama tuż przed planowanym jego dźwiękiem, dziwiąc się, że milczy. Była 6.30 a on nadal milczał jak zaklęty. Pomyślałam ... ma racje.

Wstałam do łazienki, z nadzieją, że skoro budzik wie co robi, to znaczy, że mam wracać do łóżka. Spojrzałam w okno ... niechcący. A tam ślady wschodzącego słońca i ani chmurki na niebie. Pomyślałam, że nie mam argumentów.

Weszłam do kuchni, wstawiłam wodę w czajniku i pomyślałam, że chociaż ten za chwilę zadzwoni.

Nie zadzwonił jednak, ale zagwizdał na mnie ... hej dziewczyno zrób herbatę i zbieraj się na spacer za miasto ... piękna pogoda, szkoda dnia.

Jakaś walka toczyła się jeszcze w środku mnie, ale grzecznie posłuchałam gwizdania i szybko zaczęłam się szykować. Na dworzec dotarłam 20 minut przed czasem. Ale powoli zebrało się kilka osób. A zatem w drogę pora wyruszyć ... kierunek Otwock ... SKM-ką.

Potem zaczynając od długiego spaceru ulicami Otwocka tylko 18 km z buta by w końcu po kilku godzinach trafić na stację kolejową w Świdrze. Pogoda piękna, słoneczna, warta wędrowania w gronie fajnych ludzi. Ale wróćmy do początku.

Zofiówka ... między życiem a przemijaniem

Stacja Otwock, tutaj wysiadamy z SKM-ki i ruszamy na lewą stronę torów na wędrówkę przez miasteczko. Idziemy gawędząc 3, 4 kilometry. Naszym celem jest spotkanie z historią. Smutną historią.

Mija właśnie 100 lat, od czasu gdy powstał. Zakład dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów. Został nazwany Zofiówką. Trafiali tu pacjenci mniej lub bardziej chorzy - cisza, spokój niosły ukojenie a szpitalny personel wspomagał leczenie. Po próbie samobójczej trafiła tu także matka poety Juliana Tuwima.

Nastały lata II Wojny Światowej a wraz z nimi rządy bestialskiego okupanta. Akcja T4 znamionowała ich charakter - "likwidacja życia niewartego życia". Szpitale psychiatryczne stały się między innymi poligonem doświadczalnym i miejscem realizacji programu tej akcji na terenie III Rzeszy.

W samej Zofiówce zastrzelono w ramach Akcji T4 między 110 a 140 pacjentów i członków personelu szpitalnego. Ich ciała pochowano podobno pod płotem na terenie placówki. Wśród innych zastrzelona tutaj została także matka Tuwima.

Po wojnie w budynkach przedwojennej Zofiówki nadal istniał szpital, ale nie doczekał XXI wieku. W 1999 roku został opuszczony i do dziś niszczeje.

Dlaczego? Na pewno są ważne ku temu przesłanki, a jedną z nich jest przekonanie, że teren jest nawiedzony. Słychać tu bowiem głosy, krzyki, płacz i jęki tych, którzy stracili życie podczas rzezi dokonanej przez hitlerowskich oprawców. Czasem ktoś opowiada z miejscowych, że widać w ruinach snujące się zarysy ludzkich postaci.

I tylko natura nie opuszcza tego miejsca, sprawy ducha są jej bliskie i nie straszne ... na dachach wyrasta nowy las, a z wiosną widać jego młode pędy.

Niebieskim szlakiem nad rzeką Świder

Po obejrzeniu ruin szpitala ruszamy w dalszą drogę. Jest upał, piękny wiosenny dzień. Zdejmujemy, wierzchnie okrycia pozostając w koszulkach z krótkimi rękawkami. Nadal jest ciepło a nawet gorąco wędrujemy bowiem ulicą w pełnej ekspozycji słońca.

Wreszcie pierwszy postój. Z przyjemnością odpoczywamy, by po około pół godzinie ruszyć w dalszą drogę. Naszym celem jest dojście do niebieskiego szlaku biegnącego brzegiem rzeki Świder. Wkrótce dochodzimy do mostu nad Świdrem. Skręcamy w lewo na niebieski szlak biegnący wzdłuż rzeki. Spokojnie kontynuujemy wędrówkę. Piękny wiosenny dzień wyprowadził z domów masę ludzi - wielu rowerzystów mija nas po drodze w jadąc w jedną lub w drugą stronę. Spotykamy tez grupki wędrujących osób, często rodziny z dziećmi.

Świder jest dość spokojnie płynąca rzeką, której nurt zwalnia w wielu miejscach na kłodach zwalonych starych drzew. Widzimy ptaki wodne pływające po rzecze, a wiosenne kwiaty na brzegu i świeża zieleń dokoła cieszą oczy. Wędrujemy spokojnie co pewien czas zatrzymując się na krótkotrwałe chwile odpoczynku. Rozmowy, śmiech, żarty uzupełniają wędrówkę. Czas mija szybko, bezstresowo. Tempo wędrówki umiarkowane.

Wraz z upływem czasu na niebie pojawiają się chmury, momentami podmuchy wiatru sugerują możliwość zmiany pogody. Niemalże robimy zakłady, czy zacznie padać zanim wrócimy do Warszawy. Nie zaczęło. W ogóle nie padało tego popołudnia. Na Dworcu Śródmieście rozchodzimy się każdy w swoją stronę, a niedzielę zaliczamy do bardzo udanych.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Lubin

• Początek trasy: Nowe Miasteczko
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 2,52 km
• Czas trwania spaceru: 26 min.
• Przewyższenia: 270 m
• Suma podejść: 623 m
• Suma zejść: 586 m

Trasę spacerową mieszkańcom poleca Wielogorski

Spacerem przez Lubin
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Szlak dookoła Mazowieckiego Parku Krajobrazowego - Pieszy Żółty ver. 2020

• Początek trasy: Bytom Odrzański
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 176,14 km
• Czas trwania spaceru: 54 godz. i 7 min.
• Przewyższenia: 89 m
• Suma podejść: 586 m
• Suma zejść: 585 m

JJ_Active poleca tę trasę

Szlak dookoła Mazowieckiego Parku Krajobrazowego dosyć dobrze oznakowany (stan na rok 2020). Znaki są nowe widać że szlak był niedawno odnawiany przynajmniej większość jego przebiegu. Z racji jego długości są też miejsca trudniejsze technicznie ale bez jakichś ekstremalnych wyzwań. Jedno miejsce kontrowersyjne (brakuje oznakowania) i trochę tam spędziłem szukając szlaku.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Most Szczytnicki - Park Wschodni

• Początek trasy: Nowe Miasteczko
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 6 km
• Czas trwania spaceru: 1 godz. i 41 min.
• Przewyższenia: 42 m
• Suma podejść: 583 m
• Suma zejść: 589 m

Wielogorski poleca tę trasę

Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Śladem I Wojny Światowej

• Początek trasy: Otyń
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 13,66 km
• Czas trwania spaceru: 3 godz. i 56 min.
• Przewyższenia: 68 m
• Suma podejść: 180 m
• Suma zejść: 118 m

Trasę spacerową mieszkańcom poleca Fotoimpresje

Wycieczka piesza z Piaseczna której głównym celem było odwiedzenie Cmentarza Wojennego z 1915 roku w Jesówce, Cmentarz przy czerwonym szlaku rowerowym z Piaseczna do Czerska więc trudno tam nie trafić.

Cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej . Powstał po roku 1915, kiedy to latem wojska niemieckie przerywając linię frontu ruszyły w kierunku na Warszawę i Dęblin. Doszło do zaciętych walk, wojska rosyjskie rozpoczęły odwrót. Cmentarz gromadzi prochy obu walczących stron, jak wskazują napisy na kamieniach nagrobnych, pochowano tu 76 Niemców i 124 Rosjan. Przed wejściem znajdują się mogiły dwóch żołnierzy AK.

Trasa bardzo łatwa i przyjemna.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Śnieżycowy Raj

• Początek trasy: Trzciel
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 9,18 km
• Czas trwania spaceru: 413775 godz. i 39 min.
• Przewyższenia: 85 m
• Suma podejść: 356 m
• Suma zejść: 365 m

Kuba1988 poleca tę trasę

Śnieżycowy Jar - wczesną wiosną.

Rezerwat przyrody Śnieżycowy Jar. To magiczne miejsce przyciąga setki ludzi wczesną wiosną aby podziwiać gęsto rosnące w tym miejscu śnieżyce wiosenne. Kwiaty te tworzą piękne białe dywany ścielące głębię tych lasów. Osobą które nigdy tu nie były postaram się przybliżyć to miejsce. Na początku warto zaznaczyć, że w okresie kwitnięcia śnieżycy przy okazji dni wolnych teren ten jest użytkowany przez setki ludzi. Trasa oraz parkingi w okół rezerwatu są oblegane, dlatego warto zaplanować wypad tutaj w tygodniu lub w godzinach rannych aby uniknąć tłoku. Jednak dla osób, które wybierają się tutaj na niedzielny spacer trasa, którą zaproponowałem może być alternatywą,dzięki niej poza śnieżycą zobaczymy kilka innych mniej uczęszczanych miejsc.

Trasę zaczynamy przy parkingu zlokalizowanym niedaleko miejscowości Uchorowo (pierwszy drogowskaz na Śnieżycowy Jar) - (1). Początek szlaku, aż do samego rezerwatu jest oznakowany tablicami, poruszamy się leśną drogą przez odcinek 1,4km. Docieramy do głównej drogi w ramach obszaru która łączy miejscowości Starczanowo i Szymankowo (2). Tutaj znajduje się początek ścisłego rezerwatu, obowiązuje ścisły zakaz poruszania się poza wytyczonym szlakiem. Po około 400 m, docieramy do pierwszych ścieżki wyłożonej drewnem, od tego miejsca możemy śmiało obserwować piękno natury. (3) i (4). Ścieżka w tym miejscu nie jest zbyt szeroka, dlatego przy dużym ruchu jest tutaj naprawdę tłoczno. My ruszamy dalej kierując się w kierunku południowym, po około 300 m, docieramy do tablicy informacyjnej z mapą (5). W tym miejscu skręcamy w lewo. Po kilkudziesięciu metrach schodzimy z wytyczonej trasy tuż obok narysowanego na drzewie oznaczeniu (6). Skręcamy w prawo i kierujemy się mniej uczęszczanym leśnym duktem do brzegu rzeki Warty. Rzeka ta w tym miejscu płynie bardzo malowniczo, otoczona lasami po obu brzegach. Warto zostać tutaj na kilka chwil i podziwiać wartki nurt tej rzeki. Poruszamy się wysoką skarpą w górę rzeki, wytyczoną ścieżka, podziwiając dalej jej uroki.
Po 400 m docieramy do szerokiego rozlewiska (8), widzimy przed sobą koryto rzeki, oraz stare jej zakole. Kilkadziesiąt metrów dalej (9) stajemy przed tablicą informującą o grodzisku stożkowatym (10). Po drugiej stronie bagien znajduje się archeologiczne grodzisko Ostrowa Radzimskiego. Na widocznej dobrze wyspie znajdował się spory gród w okresie od XIII do XVI wieku. Dziś prowadzone są tam prace archeologiczne. Kierujemy się dalej wzdłóż rozlewisk cały czas mając po prawej stronie wspomnianą wyspę. Po około 300 m skręcamy w lewo z wytyczonej ścieżki, w leśny dukt prowadzący w górę. Od tego momentu droga prowadzi nie uczęszczaną trasą ale bardzo tajemniczą, na górze docieramy do niewielkiej polany (11). Idziemy dalej w kierunku północnym, jednocześnie wchodząc w wąwóz małej rzeczki, idziemy około 1 km pod górę (12). Docieramy do skrzyżowania z głównym szlakiem, z którego wcześniej zboczyliśmy kierując się w stronę rzeki (13). Podążamy w kierunku rezerwatu tak aby po około 500m natrafić na skrzyżowanie dróg (14). Tutaj następuje dowloność powrotu do parkingu. Dla osób chcących jeszcze raz przejść doliną śnieżycy idziemy w jej kierunku. Natomiast dla osób, które chcą zboczyć z głównego szlaku i przejść dzikim leśnym duktem, na którym często możemy spotkać sarny i jelenie proponuję skręcić w prawo(15). Tą cichą i spokojną drogą docieramy po około 1,5 km do wspominanej wcześniej trasy pomiędzy Starczanowem i Szymankowem, skręcamy w lewo i po kilku dziesięciu metrach docieramy do drogi w prawo, którą wracamy do parkingu.
Na koniec warto dodać, że opisany obszar graniczy, a częściowo narusza Poligon wojskowy, dlatego gdzieniegdzie możemy spotkać tablice informacyjne,.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Morysin - dawne włości Potockich

• Początek trasy: Sława
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 5,36 km
• Czas trwania spaceru: 1 godz. i 59 min.
• Przewyższenia: 26 m
• Suma podejść: 261 m
• Suma zejść: 275 m

Trasę spacerową mieszkańcom poleca Szymek84

Rezerwat przyrody Morysin – tak nazywa się ten niezagospodarowany obszar położony między Jeziorem Wilanowskim, rzeką Wilanówką i Kanałem Sobieskiego. Od zachodu ograniczają go uprawne pole, pole golfowe i ulica Zygmunta Vogla. Przy dochodzącej do niej bocznej błotnistej i wyboistej drodze, zaraz za jeziorkiem, można zostawić samochód. I pieszo lub rowerem wybrać się na spotkanie z przyrodą. Nawet jeśli stan drogi wcale nie zachęca do spaceru.

Dawne włości Potockich

Do początku XIX wieku ten obszar lasu, z trzech stron ograniczony wodą, pełnił rolę zwierzyńca. Stanisław Kostka Potocki, właściciel Wilanowa, zlikwidował jednak ostoję zwierzyny i zagospodarował dzikie ostępy. Powstał tu park romantyczny, tak modny w tamtej epoce. Nazwał go Morysinem na cześć wnuka Maurycego (zdrobniale Morysia), a w 1811 roku zbudował pałacyk z rotundą wzorowaną na świątyni Westy w Tivoli. Można było do niej ponoć dopłynąć z wilanowskiego pałacu łódką. Teraz stoi daleko od wody. Ruiny tej ceglanej budowli znajdziemy głęboko w krzakach. W połowie stulecia na skraju parku wybudowano, także ceglaną neogotycką bramę, do której prowadziła wysadzana drzewami aleja, znajdująca się w osi pałacu. I brama (w ruinie) i aleja, zachowały się do dziś, obie zdewastowane mocno. Spod bramy, nad ścianą lasu, malowniczo prezentują się kominy elektrowni na Siekierkach. Neogotycki budynek bramy widać za polem golfowym nawet z ulicy Vogla.

Przyroda nie znosi braku gospodarza

Po dawnym parku nie zostało wiele śladów. Tylko ogromne topole stoją, lub leżą wśród drobniejszych krzaków. Dzicz. Trudno poznać, że tu był park, gdyby nie pałacowa ruina. Las przecinają ścieżki, wydeptane przez wędkarzy i nielicznych spacerowiczów. Od upaństwowienia wilanowskich dóbr przyroda odbiera swoje. I nie ma znaczenia fakt, że 1973 r. park został wpisany do rejestru zabytków, a w 1996 roku utworzono tu rezerwat przyrody. Ochroną objęto już nie były park, lecz „fragment doliny Wisły z lasem łęgowym i olszowym”… Jest tu trochę śmieci, droga, po wiosennych deszczach nie zaprasza do spaceru. Nad jeziorem zdewastowana tablica ostrzegająca przed pożarem, dalej czerwona, państwowa, z napisem „rezerwat przyrody”. Model z czasu zakładania rezerwatu. Żadnej informacji, żadnego drogowskazu. Szkoda.
Nawiguj

🌳 Trasa spacerowa: Dookoła Wielkiej Wyspy

• Początek trasy: Małomice
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 12,33 km
• Czas trwania spaceru: 60 min.
• Przewyższenia: 25 m
• Suma podejść: 222 m
• Suma zejść: 227 m

Jac.wos poleca tę trasę

Tak zwaną "Wielką Wyspę" tworzą obecne dzielnice: Biskupin, Bartoszowice, Dąbie, Sępolno, Zacisze, Zalesie. Są to tereny na prawym brzegu Odry, które powstały na skutek regulacji rzeki prowadzonej od XVI do XX wieku. Dzielnice te od zawsze miały charakter wypoczynkowy. Obecnie na "Wielkiej Wyspie" znajduje się wiele miejsc rekreacyjnych jak Park Szczytnicki, Stadion Olimpijski, kąpielisko Morskie Oko. Miejscami chętnie odwiedzanymi są ZOO, Hala Stulecia, Ogród Japoński. Ze względu na dużą ilość terenów zielonych oraz brak przemysłu tereny te nazywane są zielonymi płucami Wrocławia.
Biegowa trasa wiedzie praktycznie cały czas wałami otaczającymi "Wielką Wyspę". Startujemy od ścieżki zdrowia usytuowanej przy grobli Kanałowej pomiędzy mostem Swojczyckim a pętlą tramwajową na Sępolnie. Szutrową drogą grobli kanałowej wyruszamy w kierunki Stadionu Olimpijskiego. Trasa biegnie wzdłuż Kanału Powodziowego. Mijamy ogrodzenie Stadionu Olimpijskiego, a następnie sztucznie usypane wzgórze Kilimandżaro (127m n.p.m.), które było przed wojną silnie ufortyfikowane. Obecnie miejsce to upodobali sobie fani rowerów górskich.
500m dalej mijamy Mosty Jagiellońskie i wbiegamy na groblę Szczytnicko-Bartoszowicką. Przed nami rozpościerają się widoki na mosty Warszawskie. Docieramy do zbiegu Starej Odry i Kanału Powodziowego skąd po lewej stronie widać kompleks sportowo-rekreacyjny GEM. Przy odrobinie szczęścia można obejrzeć mecz bądź trening wielokrotnych mistrzyń Polski w piłce nożnej, zawodniczek AZS Wrocław. Następnie przecinamy ulicę Kochanowskiego przy Moście Sczytnickim. Biegniemy wzdłuż Starej Odry mijając po lewej stronie budynek Liceum sportowego z kameralnym stadionem lekkoatletycznym o obwodzie 200m. Po przecięciu ulic Mickiewicza i Wróblewskiego znajdujemy się przy moście Zwierzynieckim. Kierujemy się wzdłuż pokrytego graffiti ogrodzenia ZOO. Po 500m od mostu Zwierzynieckiego mijamy po prawej stronie powstałą w 1976r. na miejscu działającej do lat 60tych XX wieku przeprawy promowej kładkę Zwierzyniecką. Betonowe ogrodzenie ZOO przechodzi w ogrodzenie stalowe przez które możemy podziwiać część zwierząt zamieszkujących ogród. Biegnąc dalej mijamy Zameczek Odrzański, w którym jeszcze niedawno odbywały się zajęcia studentów kierunku fizjoterapii AWF Wrocław. Następnie mijamy Harcerski Ośrodek Wodny "HOW Stanica" , park Biskupiński, jaz Opatowicki prowadzący na Wyspę Opatowicką (znajduje się tu park linowy). 200m dalej za ostrym zakrętem docieramy do mostu Bartoszowickiego. Kierujemy się groblą Kanałową w kierunku mostu Swojczyckiego mijając po drodze cmentarz świętej Rodziny. Przebiegamy przez jezdnię przy moście Swojczyckim i dobiegamy do ścieżki zdrowia. Kilka minut gimnastyki i kończymy nasz trening. Na trasie możemy praktycznie codziennie spotkać nie tylko amatorów joggingu ale także trenujących tu reprezentantów Polski w lekkiej atletyce. Pętla doskonale nadaje się na wycieczkę rowerową.
Nawiguj

Traseo.pl to portal oraz darmowa aplikacja mobilna na urządzenia z systemami android lub iOS. Znajdziesz tu ponad 200 000 tras! Możesz nagrywać własne ślady podczas wycieczek lub podążać trasami pozostałych użytkowników. Szukaj inspiracji wycieczkowych.

Rób zdjęcia, dodawaj opisy, a później wyślij zapisaną trasę na Traseo.pl. Będziesz mieć możliwość dodatkowej edycji danej trasy. Możesz również podzielić się nią z innymi użytkownikami Traseo lub zachować jako prywatną tylko dla siebie. Sprawdź wszystkie możliwości Traseo, zainstaluj aplikację i ruszaj na szlak!

Lubisz spacery ale nie lubisz przepłacać za artykuły do trekkingu? Sprawdź kody rabatowe EMPIK oraz promocje i zniżki w innych sklepach online!

Spacerowanie przynosi wiele korzyści dla ciała i umysłu. Podczas wszelkich aktywności uwalniają się hormony szczęścia, czyli endorfiny i serotonina. Dlatego ruch pomaga w zwalczaniu stresu i napięcia. Takie korzyści dostarczy Ci nie tylko siłowania, bieganie, czy inny sport, ale również regularne spacerowanie.

Chodzenie na spacery może pomóc w walce ze zbędnymi kilogramami. Podczas chodzenia angażujemy wiele mięśni, które pracują i spalają kalorie. Dlatego regularne spacerowanie może pomóc Ci w zgubieniu zbędnych kilogramów. Im więcej ruchu, tym większe zapotrzebowanie kaloryczne. Dlatego osoby, które dużo się ruszają i uprawiają sport, mogą więcej jeść bez efektu tycia. Jeśli chcesz poznać swoje zapotrzebowanie kaloryczne, w Internecie znajdziesz wiele kalkulatorów, które pomagają je wyliczyć.

WHO podaje, że dzienna ilość kroków dla osoby dorosłej i zdrowej powinna wynosić pomiędzy 6 000 a 8 000 kroków. Natomiast u osób z przewlekłymi chorobami dawka wynosi od 3 500 do 5 500 kroków dziennie.

Spacerowanie obniża ciśnienie krwi i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych. Regularne spacery mają zbawienny wpływ na układ krążenia. Zmniejsza się ryzyko wystąpienia żylaków czy pajączków.

Jak widzisz spacerowanie przynosi wiele korzyści zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Jeśli jesteś ciekaw, ile kroków dziennie robisz, możesz zaopatrzyć się w zegarek z funkcją liczenia kroków.

Chociaż w woj. lubuskim z pewnością nie brak atrakcji turystycznych, największym skarbem regionu wciąż pozostaje Lubuski Szlak Wina i Miodu, skupiający winnice i pasieki, których produkty odznaczają się wyśmienitym smakiem. Przed rozpieszczeniem kubków smakowych tymi fantastycznymi wyrobami, warto jednak zwiedzić kilka wyjątkowych miejsc – jednym z nich jest Park Krajobrazowy Łuk Mużakowa, który może pochwalić się statusem Światowego Geoparku UNESCO. Na uwagę zasługują także liczne obiekty sakralne, m.in. Figura Chrystusa Króla Wszechświata w Świebodzinie, zabytkowe kościoły oraz klasztorny opactwa cysterskiego w Gościkowie-Paradyżu. Wielbiciele historii będą za to zachwyceni tym, co do zaoferowania mają Międzyrzecki Rejon Umocniony, regionalne zamki i pałace i Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.

Sprawdź lubuskie winnice.