Tegoroczny sezon w wykonaniu Moich Bermudów Stali Gorzów przejdzie do historii gorzowskiego żużla i będzie wspominało się go długie lata. Dlaczego? Bo żółto-niebieska drużyna przeszła prawdziwą drogę z żużlowego piekła na wyżyny. W pierwszych sześciu meczach nie zdobyła choćby jednego dużego punktu i zajmowała ostatnie miejsce w ligowej tabeli. Później jednak wygrała aż osiem spotkań i awansowała na drugie miejsce po rundzie zasadniczej.
Ostatecznie w niedzielę 11 października przekonaliśmy się, że Stal sięgnęła po srebro. Jak wyglądała droga Stali do drużynowego wicemistrzostwa Polski? Przypominamy...
Czytaj również:Stal Gorzów może być... mistrzem świata!
14 czerwca
MOJE BERMUDY STAL GORZÓW - FOGO UNIA LESZNO 41:49
Mecz inauguracyjnej kolejki tegorocznego stalowcy rozegrali bez udziału kibiców, bo wciąż trwały jeszcze obostrzenia związane z pandemią, a mecze sportowe nie mogły odbywać się przy udziale kibiców. Być może właśnie brak dopingu sprawił, że gorzowianie przegrywali już od pierwszego wyścigu. Atmosfera po meczu nie była więc najlepsza, ale nikt wówczas nie przewidywał jeszcze, że w kolejnych meczach wyniki będą jeszcze bardziej niesatysfakcjonujące.
21 czerwca
MOTOR LUBLIN - MOJE BERMUDY STAL GORZÓW 53:37
Początek tego spotkania dawał nadzieję kibicom Stali na dobry wynik, bo po czterech biegach gorzowianie remisowali 12:12. Później jednak lublinianie odjechali żółto-niebieskim i prowadzili nawet 20 punktami.
28 czerwca
PGG ROW RYBNIK - MOJE BERMUDY STAL GORZÓW 46:44
Ten mecz przejdzie do historii gorzowskiego żużla na lata. I to nie tylko dlatego, że Stal doznała wstydliwej porażki z kandydatem do spadku z ligi, który nie pokonał później już nikogo. Zdaniem niektórych ekspertów, po tym meczu nastąpiły zmiany, które doprowadziły Stal na podium w sezonie 2020. Stal postanowiła bowiem skorzystać z instytucji gościa i sięgnęła po Jacka Holdera. Jak szybko się okazało, był to strzał w dziesiątkę.
