Jedziesz sobie autem jedziesz, a przed tobą pomyka samochodem jakiś dziwoląg, który przed skrętem w prawo zjeżdża do osi jezdni.
Zanim włączy kierunkowskaz, przechyla głowę w kierunku skrętu (pewnikiem dlatego, żeby sylwetka była bardziej opływowa). Po zapaleniu się zielonego światła, odczekuje co najmniej kilka sekund - żeby się upewnić, że na pewno to zielone, bo gdyby było inne, wyszedłby daltonizm, który ponoć przynależny jest mężczyznom.
Tak, tak, już wiesz: to kobieta. Jak ktoś jedzie po ulicy tak ewidentnie źle, że aż śmiesznie, możesz być pewien: to ona. Historia motoryzacji zna przypadki kobiet, które skręcały tylko w prawo (żeby nie przecinać pasa ruchu jadących naprzeciwko, bo to grozi kolizją, nawet jak przeciwnik jest 300 m dalej), kobiet, które odkrywały istnienie czwartego i piątego biegu dopiero po zrujnowaniu silnika, wreszcie kobiet, które pędziły jak szalone do stacji benzynowej, bo im się benzyna kończyła. Że nie wspomnę o kobietach, które jak słyszą, że mają skręcić w lewo, najpierw kombinują: aha, lewa to ta, którą się nie pisze!
Nikt nie odważy się zasugerować racjonalnych zmian, np. wprowadzenia dla kobiet specjalnych egzaminów na prawo jazdy, które uwzględniałyby przede wszystkim kompletny brak orientacji w czasie i przestrzeni. Dlaczego? Nie tylko z obawy o to, że kobietom zostałyby jedynie uprawnienia na hulajnogi. Mógłby to być też kamień, który wzruszy lawinę, bo przecież nie jest to kwestia tylko ruchu ulicznego, ale też pewnych wyzwań intelektualnych, jak np. boks.
Powiedzmy sobie szczerze: tolerowanie tej chorej sytuacji w imię bajdurzenia o równouprawnieniu jest miarą upadku ludzkości.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
