Doczekaliśmy! Zbór odżyje

Istniejący od 1765 roku przy jednej z głównych ulic miasta, alei Wielkopolskiej, zbór zostanie już niedługo oddany do użytku po gruntownej adaptacji.

Będzie w nim sala widowiskowa. Placówka ma podlegać Sulechowskiemu Domowi Kultury.

Stało się to za sprawą złożonego przez gminę wniosku do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na dofinansowanie prac mających na celu zaadaptowanie obiektu na salę widowiskowo-projekcyjną.

Warto w tym miejscu odnieść się na chwilę do historii obiektu, którego początek sięga 1683 r. Wtedy to do Sulechowa przybywają szlacheccy emigranci z Rzeczypospolitej - bracia Mikołaj i Jerzy Latalscy oraz szkocki pastor Malcom, zakładając w mieście gminę kalwińską i otrzymując zgodę Fryderyka Wilhelma na odprawianie nabożeństw w jednej z komnat sulechowskiego zamku.

Z czasem, za przyczyną napływających do Sulechowa wyznawców kalwinizmu, zamkowa komnata stała się zbyt mała aby pomieścić wszystkich uczestników nabożeństw. Chcąc temu zaradzić, dotychczasowy Wielki Elektor Brandenburski Fryderyk I, rozkazem z 20 listopada 1701 r., ustanawia w pomieszczeniach zamku tzw. kościół zamkowy.

Z biegiem lat coraz bardziej oczywista staje się konieczność pobudowania nowej świątyni. Nie pozwalają jednak na to skromne możliwości finansowe gminy kalwińskiej. Jednak w roku 1735 umiera jeden z jej członków, Adam Henryk Polak, zapisując na rzecz zgromadzenia kwotę 1.500 rtl (1 reichs talar = 24 groszom srebrnym) wskazując jednocześnie jako cel ich wykorzystania, sfinansowanie budowy przyszłego kościoła. Idea zapisów znajduje w kolejnych latach naśladowców w osobach chociażby takich darczyńców jak baron Skribieński uciekinier ze Śląska, który zapisuje na wspomniany cel kwotę 266 rtl, czy baronowa Schmettau.

W roku 1737 prezbiterium sulechowskiej gminy kalwińskiej posiadając zgromadzone znaczne sumy kieruje prośbę do króla pruskiego o wyrażenie zgody na budowę kościoła. W kilkanaście lat później, 10 sierpnia 1751 r. król Fryderyk Wielki wydaje stosowne zezwolenie z jednoczesnym pozwoleniem na darmowe korzystanie z drewna pozyskiwanego z okolicznych lasów.

Budowę rozpoczęto 26 czerwca 1752 r. , przerywając ją na pewien czas z powodu działań wojennych (w roku 1757 wybucha wojna siedmioletnia). Wreszcie 1 maja 1765 r. zostają zakończone prace budowlane. Jednakże poświęcenie świątyni odbyło się dopiero 1 maja 1768 roku. Z danych archiwalnych wynika, że koszt budowy pochłonął znaczną na owe czasy kwotę 6.720 rtl. Natomiast wiele kolejnych lat trwało urządzanie wnętrza świątyni, m. in. elewacji wewnętrznych wg projektu z 1779 r. autorstwa majora von Munchowa, członka Prezbiterium.

W roku 1927 obiekt zostaje dostosowany na Dom Gminy Ewangelickiej przez ówczesnego pastora superintendenta dr Bronischa. Wcześniej, w I połowie XIX w. nastąpiło połączenie kościoła luterańskiego i kalwińskiego w zjednoczony kościół ewangelicki ma miejsce.

Po II wojnie światowej, w końcówce lat sześćdziesiątych, budowla po kolejnej renowacji służy miastu, m. in. poprzez lokalizację w nim Miejskiego Domu Kultury.

Lata osiemdziesiąte ub. wieku to okres działań mających na celu nadanie jej nowej funkcji użytkowej służącej mieszkańcom gminy. Brak wystarczających środków finansowych w kolejnych budżetach nie pozwolił na realizację zamierzeń. Obiekt przechodził prace zabezpieczające oraz adaptacyjne, których efektem stało się wykonanie ław fundamentowych pod 280 miejsc siedzących oraz dobudowanie sceny.

Rezultatem złożonego przez samorząd lokalny 12 sierpnia 2005 r. wniosku o dofinansowanie adaptacji zboru na salę widowiskowo-projekcyjną było pozyskanie 1.700.000 zł ze środków Unii Europejskiej w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. To kwota 52 proc. wartości brutto całego zadania.

Ruszyły prace remontowe. Powoli obiekt był przystosowywany do pełnienia funkcji sali widowiskowej i projekcyjnej. Jego sakralne pochodzenie, wysokość wnętrza oraz wspaniała naturalna akustyka sprawia, że doskonale nadaje się do pełnienia właśnie takiej roli. Jest to istotne dla miasta, które nie posiada sali koncertowej spełniającej współczesne standardy. Funkcja projekcyjna sprawi natomiast, iż zyskamy również obiekt w pełni umożliwiający prezentację kinowych wersji filmów.

Uroczyste oddanie obiektu zaplanowane zostało w końcu listopada i początku grudnia br. koncertami, występami w ramach pierwszego Euroweekendu, który będzie odtąd tradycją zboru. W jego ramach 30 listopada 25-lecie istnienia świętować będzie chór Cantabile, zaś 1 i 2 grudnia przewidziane są koncerty, w tym występ Filharmonii Zielonogórskiej i udział partnerów z Niemiec.