Odprawa pieniężna

* Czy pracownik, który otrzymał wypowiedzenie zmieniające ma prawo do odprawy?

- Ustawa z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. z 2003 r., nr 90, poz.844) przyznaje prawo do odprawy pieniężnej w przypadku rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunku pracy z pracownikiem z przyczyn niedotyczących pracownika.

Do rozwiązania stosunku pracy może dojść zarówno wskutek wypowiedzenia umowy o pracę, porozumienia stron, jak i w wyniku nieprzyjęcia przez pracownika zaproponowanych mu przez pracodawcę nowych warunków pracy lub płacy (art. 42 Kodeksu pracy - k.p.). Złożenie wypowiedzenia zmieniającego powoduje, iż w przypadku nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy przez pracownika, umowa o pracę ulega rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia.

Jeżeli w wypowiedzeniu pracodawca zaproponował pracownikowi odpowiednią (dla jego kwalifikacji, dogodną, nie powodującą radykalnego obniżenia wynagrodzenia) pracę, której pracownik nie przyjął, to należy przyjąć, że rozwiązanie umowy nastąpiło z przyczyn niedotyczących pracownika, ale także z powodu jego nieuzasadnionej odmowy (orzeczenie Sądu Najwyższego z 9 listopada 1990 r., sygn. I PR 335/90). W takim przypadku odprawa nie przysługuje.

Jeżeli jednak przyjęcie wypowiedzenia zmieniającego, dokonanego w trybie zwolnień grupowych lub indywidualnych, oznaczałoby radykalne obniżenie wynagrodzenia pracownika bez jednoczesnej zmiany wymagań lub jeśli zaproponowano pracownikowi pracę dla niego nieodpowiednią, to należy przyjąć, że rozwiązanie umowy wskutek odmowy przyjęcia zaproponowanych warunków pracy nastąpiło wyłącznie z przyczyn niedotyczących pracownika. W takim przypadku pracownikowi przysługuje roszczenie o odprawę pieniężną (Wyrok Sądu Najwyższego z 16 listopada 2000 r., I PKN 79/00, OSNP z 2002 r. nr 10, poz. 240).