Skarb spod Kamienia Pomorskiego ma nawet 3700 lat [ZDJĘCIA]

- Wyniki są rewelacyjne. Okazało się, że mają nawet 3700 lat, a na jednym zachowane było drewno, wykonano badanie C14, które pozwoliło na datowanie na 1533-1427 p.n.e. z okresu, kiedy w Egipcie mamy Drugi Okres Przejściowy, po którym Egipt ponownie rozkwitł w okresie Nowego Państwa - mówi Grzegorz Kurka, dyrektor MHZK.

Zabytki badane były w Zakładzie Archeologii Epoki Brązu i Wczesnej Epoki Żelaza Instytutu Archeologii we Wrocławiu. Koordynatorem projektu jest pani dr hab. Justyna Baron.

Badania zabytków dostarczyły szereg niezwykłych danych. Dotyczyły one nie tylko chronologii, ale również sposobu wykonania i użytkowania.

- Mamy zabytki z czasów, kiedy wydawałoby się, że jedyna cywilizacja była w basenie Morza Śródziemnego, a okazuje się, że tutaj gdzie mieszkamy w tamtym okresie było społeczeństwo, które wytwarzało wspaniałe narzędzia - wyjaśnia Grzegorz Kurka. - Ci, którzy wykonali narzędzia musieli sprowadzać czystą miedź z odległych obszarów Europy. Na skarbie z Kamienia Pomorskiego mamy aż 90 procent miedzi.

Rzemieślnicy, którzy byli w stanie wykonać przedmioty z miedzi, musieli osiągnąć temperaturę niemal 1100 stopni Celsjusza, czyli niemal 2-krotnie większa temperatura niż w ognisku. Dalsze badania pozwolą na wskazanie miejsca pochodzenia miedzi użytej do wykonania badanych przedmiotów.

O sensacyjnym odkryciu pisaliśmy na łamach "Głosu Szczecińskiego" w październiku 2015 roku. Naszyjnik, cztery naramienniki, dwie bransolety oraz obusieczny topór odkryto pod Kamieniem Pomorskim. Skarb zdeponowany był w dwóch miejscach w odległości około 3 metrów od siebie. W jednym miejscu znajdowało się 7 ozdób kobiecych - leżały jedna na drugiej. Kilka metrów dalej pan Adam natrafił na obusieczny topór. Największy z naszyjników ma 15 cm średnicy i waży blisko 40 gramów. Oprócz niego znaleziono cztery naramienniki oraz dwie bransolety. Z kolei obusieczny topór o długości 30 cm waży blisko pół kilograma.

- Na pierwszy rzut oka wyglądało to jak zwykłe druty lub miedziany złom. Po krótkiej analizie stwierdziłem jednak, że musi to być coś cennego dlatego powiadomiłem przedstawicieli Muzeum w Kamieniu Pomorskim - opowiadał w 2015 roku szczęśliwy znalazca Adam Panońko.