Czy gorzowscy radni i prezydent zakopią wojenny topór?

Najdobitniej nową taktykę przedstawiła przewodnicząca rady Krystyna Sibińska. - Mieszkańcy jasno dali do zrozumienia, że mają dość sporów. I tak musimy pracować, żeby byli z nas zadowoleni. Po to nas wybrali. Obie strony muszą uszanować ten werdykt. Prezydent odnosić się z szacunkiem do radnych nawet, gdy mają inne zdanie. A radni szanować opinie i głos prezydenta, choćby był odmienny od naszego - powiedziała.

Smutne efekty

Przez ostatnie dwa lata były z tym porozumieniem wielkie problemy. Obie strony wzajemnie się blokowały (sprawa powołania spółki inwestycyjnej), czasami wręcz robiły sobie na złość ("wycinanie" niektórych projektów uchwał) albo przeciągały publiczne pieniądze na zasadzie: damy tobie, jak ty dasz nam (patrz: ostatnie dofinansowania dla klubów sportowych). Jednocześnie radni zmienili ostatnie dwa projekty budżetu: w 2009 i 2010 r. Sami nazwali to wielkim sukcesem i działaniem ponad podziałami. Prezydent Jędrzejczak: nieodpowiedzialnością i działaniem pod publiczkę. Potem jednak w części budżety te realizował. Efekt? Wielkie zadłużenie miasta, brak pieniędzy w kasie miasta i już zapowiedziane kolejne kredyty w rozpoczynającym się roku. Dlatego teraz wszyscy obiecują współpracę, współpracę i jeszcze raz współpracę. Widać to w rozmowach z nowymi radnymi, które publikowaliśmy na łamach ,,Gazety Lubuskiej'' od końca listopada do początku stycznia. W zapewnieniach o współpracy przodują ci, którzy są w radzie pierwszy raz. Mecenas Jerzy Synowiec z PO zapowiada, że będzie wchodził w każdą doraźną koalicję, jeśli tylko idea będzie służyć miastu. - Blokowanie się dla zasady, by udowodnić, kto ważniejszy, jest głupie - tłumaczył na łamach ,,GL''. Sebastian Pieńkowski z PiS-u podkreślał, że ,,przecież nie ma w mieście SLD-owskich chodników i PiS-owskich ulic''. - Wszyscy chcemy parkingów, modernizacji chodników, ścieżek rowerowych, łatania dziur w jezdni. Co ma do tego przynależność klubowa? - pyta.

Zgadza się, nie ma nic. Co więc się działo przez ostatnie dwa lata? I komu wyszło na zdrowie? Bo na pewno nie miastu i budżetowi. Szkoda, że wszyscy chcą się godzić dopiero teraz, gdy pieniędzy jest mało i tak naprawdę nie ma czego sensownie wydawać (większość wydatków to ,,sztywne'' pozycje m.in. na edukację czy pomoc społeczną). Taka zgoda w poprzednich latach, gdy miasto miało lepszą sytuację budżetową, dałaby korzystniejsze efekty. Ale widać potrzeba było finansowego dołka, żeby obie strony postanowiły wreszcie zakopać wojenny topór. Choć do wpędzenia miasta w kłopoty nikt się nie przyznaje. A radny Mirosław Rawa godzi obie strony, mówiąc: - Jest zadłużone i przez nas, i przez prezydenta. Odpowiadamy za Gorzów wspólnie. Porażki są wspólnymi porażkami, a sukcesy wspólnymi sukcesami. Wmawianie ludziom, że wpadki są rady, a osiągnięcia prezydenta to oszustwo.
Druga strona też chce spokoju

Co na to Jędrzejczak? Też chce pokoju. A raczej spokoju. - Marzy mi się, żebyśmy normalnie pracowali. Dlatego chcę ustalić z radnymi listę priorytetów na tę kadencję. Tak, żebyśmy mieli rozkład jazdy i najważniejsze przystanki, o które nie kruszymy kopii - mówi prezydent. Jaka to lista? Hala widowiskowo - sportowa połączona parkingami i dojazdami z nowym magistratem na Zawarciu, szkoły artystyczne przy CEA, dokończenie amfiteatru, odwodnienie Zawarcia, przebudowa kanału Siedlickiego (piszemy o tym również na str. 3), nowa siedziba dla elektryka i mechanika oraz remont ul. Kostrzyńskiej. - To jest do zrobienia w tej kadencji pod kilkoma warunkami - mówi Jędrzejczak. Pierwszy: być może Kostrzyńską trzeba będzie zrobić w okrojonym zakresie. Drugi: musimy zdobyć pieniądze z Unii. I trzeci, najważniejszy: wreszcie trzeba powołać spółkę inwestycyjną. - Zrobimy radnym szkolenie z prawa samorządowego, przedstawimy materiały dotyczące spółki. Musimy zrobić krok do przodu - mówi prezydent. I dodaje, że nie ma zamiaru tracić czasu na kłótnie. - Wyprowadzały mnie z równowagi a niewiele dawały. Chcę się skupić na współpracy z tymi, którzy chcą działać, a nie bić pianę.

Problem w tym, że obie strony często już deklarowały dobrą wolę a potem... zwyczajnie się nie słuchały. Bo Jędrzejczak nie lubi, gdy jego pomysły są krytykowane i potrafi w takim momencie po prostu zerwać spokojne rozmowy, bez wysłuchania argumentów drugiej strony. Radni z kolei potrafią mówić ,,nie'' dla zasady, nawet gdy pomysły prezydenta są sensowne.

Pytanie więc, na ile radnym i prezydentowi wystarczy zapału. Bo przecież poprzednie kadencje rozpoczynały się podobnie - pokojowymi zapowiedziami współpracy na rzecz miasta, a kończyły awanturami. Gorzowa nie stać nas na powtórkę takiego scenariusza. Poważny test tej polityki (s)pokoju będzie już 18 stycznia, podczas sesji budżetowej.