Czytelnicy przysłali nam swoje wrażenia z podróży ekspresami. Mkną aż tak szybko że się... spóźniają

PRZYKŁAD 1.

Angor pisze: "Wsiadam w Zielonej Górze do nowoczesnego wagonu. W kącie przedziału opatulona w płaszcz kobieta mruczy: - Nie rozbieraj się pan, bo zamarzniesz. Nie uwierzyłem i pożałowałem. Przez całą drogę zimno było jak cholera. A konduktor dopytywał: - Zimno? Tu tak zawsze. Dzięki, bardzo nam to pomogło.

W przedziałach kontakty do laptopów, na korytarzu elektroniczny wyświetlacz (gdzie jedziemy, z jaką prędkością - np. 20 km na godzinę), my wyglądamy jakbyśmy na Syberię jechali. Gdzie ja żyję? Szczęście mają te koleje, że nie ma w Polsce dobrych i tanich samolotów, autostrad i linii autobusowych. Padłyby na ryj."

PRZYKŁAD 2.

Rozmowa na trasie Warszawa - Poznań w pociągu Intercity.
Pasażer: - Czy jedziemy zgodnie z planem?
Obsługa wagonu restauracyjnego: - Będzie dobrze.
- Czyli mamy spóźnienie.
- Ale maszynista bardzo się stara.
- Ile minut jesteśmy spóźnieni.
- Maszynista jedzie 120 km na godzinę.
- Czy przyjedziemy na czas do Poznania?
- Aaa, pani też na przesiadkę?
- Tak, i wiele osób w tym pociągu.
- Będzie dobrze.
- Czy zdążymy?
- Chyba się uda, maszynista też się tam przesiada. Też musi zdążyć.

Dwa pytania do Pawła Neya, rzecznika prasowego Intercity

Rozrywka dla literatów

Koleje mogą być z siebie dumne. Wytresowały nas bardzo sprytnie. Pozbawiły przez lata agresji i świętego oburzenia. Przyzwyczaiły, że pociągi są od jeżdżenia, ale na pewno nie czas. Mamy być wdzięczni, że płacąc 100 zł za bilet drugiej klasy, w ogóle docieramy do stolicy. Przecież tory mogły się skończyć w Poznaniu. Nawet nie potrafię sobie wyobrazić, że kiedykolwiek będzie jak trzeba. Nuda. Teraz podróże koleją są nie wysychającym źródłem anegdot. Byłoby w porządku, gdybyśmy jeszcze nie płacili za nie, a jeździli dla rozrywki jak literaci, co zbierają opowieści do dobrze opłaconych książek. Ale, czego kolej nie bierze pod uwagę, jeździmy w jakimś celu i na umówione spotkania. I dlatego w imieniu swoim i Czytelników żądam w pociągach nudy - bez smrodu i spóźnień.

Agnieszka Stawiarska
0 68 324 88 51
[email protected]

1 Dlaczego Lubuszanin i inne ekspresy notorycznie się spóźniają na trasie Zielona Góra - Poznań - Warszawa?
- W ostatnim tygodniu najdłuższe spóźnienie miał Lubuszanin we wtorek ok. 45 minut, bo na tory runął słup trakcji elektrycznej. W inne dni przyjeżdżał o kilka, kilkanaście minut później, bo wciąż trwają różne remonty. Tym razem dotyczy to okolic miejscowości Krzewie. Z pociągami niestety jest tak, że wystarczy kilka minut przeszkód i zaczyna się efekt domina. Muszą czekać aż inne przejadą i często, z tego powodu straty w czasie rosną. Będziemy się starać, aby opóźnienia były jak najmniejsze, ale dopóki są remonty, nie da się ich uniknąć.

2 Dlaczego dołączany jest składu Lubuszanina nowoczesny wagon, ale bez ogrzewania choć obsługa dobrze wie o tym?
- Od jutra już wszystko będzie działało. Zawiódł komputer sterujący klimatyzacją, ale problem już jest rozwiązany.

Jak reklamować usługi Intercity?

* Reklamację składasz pisemnie.
* Pismo wraz z roszczeniem, opisaną sytuacją, swoimi danymi, oryginalnymi biletami wysyłasz na adres: PKP Intercity S.A., Biuro Sprzedaży, ul. Grójecka 17, 02-021 Warszawa.
* Pytać o reklamację możesz pod nr tel. 022 47 426 54 i 022 47 426 53 lub wysłać na maila: [email protected]
* Informacje o sposobach składania skarg i reklamacji znajdziesz też na stronie: www.intercity.pl, w zakładce "kontakt".
* Intercity ma 30 dni na odpowiedź.