Poczta w Skwierzynie

Poczta to jeden z najbardziej charakterystycznych zabytków Skwierzyny. Kiedy została wybudowana?

Współczesne zdjęcia Skwierzyny połączone z archiwalnymi pocztówkami robią furorę w sieci. Mieszkańcy codziennie podziwiają i komentują nowe fotki. To kolejne odsłony projektu Schwerin an der Warthe miejscowego fotografika Daniela Andalukiewicza.

Pod koniec I wojny światowej i w pierwszych latach okresu międzywojennego w Niemczech szalała ogromna inflacja. Ceny żywności szybowały w górę nawet o kilkadziesiąt procent dziennie. Miały je stabilizować pieniądze, wydawane przez lokalne władze i firmy. Tzw. notgeldy – pieniądze zastępcze - wydawały m.in. władze Trzciela, Skwierzyny, Międzyrzecza i powiatu międzyrzeckiego.

Przez kilkaset lat gospodarczym i komunikacyjnym kręgosłupem Skwierzyny była Warta, natomiast jedną z wizytówek miasta stanowił port rzeczny. Dowodem dawnej świetności i związków miasta z rzeką są m.in. pływające po rzece i cumujące u jej brzegów barki, łodzie spacerowe, rybackie oraz parostatki, uwiecznione kilkadziesiąt lat temu przez miejscowych fotografików na archiwalnych już zdjęciach i pocztówkach. Od średniowiecza po XX w. rzeka miała ogromne znaczenie dla rozwoju handlu. W okresie międzywojennym żyli z niej też właściciele i pracownicy hotelu, przy którym cumowały statki wycieczkowe. Wielka popularnością wśród mieszkańców cieszyło się kąpielisko na Warcie.

Od 1945 r. z pejzażu Międzyrzecza zniknęło wiele budowli - m.in. dawne gimnazjum, loża masońska, starostwo, czy Wieża Bismarcka. Proponujemy Czytelnikom spacer wśród zabytków, które zachowały się tylko na archiwalnych pocztówkach i w pamięci byłych mieszkańców.

Przed 1945 r. mieszkańcy ówczesnych powiatów międzyrzeckiego i skwierzyńskiego w upalne dni szukali ochłody nad jeziorami i rzekami. Uprawiali też sporty wodne.

Mamy małą zagadkę dla Czytelników. Jaką miejscowość w powiecie międzyrzeckim przedstawiają archiwalne pocztówki z lat 30. minionego wieku?

W ciągu ostatnich 70 lat z pejzażu Międzyrzecza zniknęło wiele budowli. Dziś proponujemy Czytelnikom spacer wśród zabytków, które zachowały się tylko na archiwalnych pocztówkach i w pamięci byłych mieszkańców.

Razem z Zygmuntem Kurzawskim przeglądamy zdjęcia i dokumenty z jego domowego archiwum. Mój wzrok przykuwa pożółkła kartka z jego zdjęciem i kilkoma stemplami hitlerowskich urzędów. Na nagłówku ma napis Arbeitskarte. To karta pracy, którą mój rozmówca dostał w 1941 r. Miał 12 lat i – jak wszyscy Polacy w Trzeciej Rzeszy – musiał iść do pracy.

Dzięki międzyrzeckiemu przedsiębiorcy historia zatoczyła koło i w danej kawiarni Kaisergarten znowu można skosztować pysznych wypieków. Szczegóły w tygodniku „Głos Międzyrzecza i Skwierzyny”, który od środy, 13 lipca, dostępny będzie w kioskach i sklepach w powiecie międzyrzeckim. Oraz już we wtorek po południu w serwisie www.glosmiedzyrzecza.pl.

Goruńsko jest jedną z największych wsi w gminie Bledzew. I jednocześnie najstarszych. Ma średniowieczny rodowód.

Sto lat temu obecne ul. 2 Lutego i Piłsudskiego w Skwierzynie tworzyły jedną arterię, która nazywała się Poststrasse, czyli Pocztowa.

Archiwalne pocztówki są swoistym wehikułem czasu, który przeniesie nas do Skwierzyny okresu międzywojennego.

Wieś Bukowiec koło Międzyrzecza ma średniowieczną metrykę. W tym roku mieszkańcy będą obchodzić jej 780-lecie, gdyż pierwsza wzmianka o Bukowcu pochodzi z 1236 r.

W obecnym Urzędzie Skarbowym przed drugą wojną światową mieściła się jedna z najbardziej znanych międzyrzeckich restauracji.

Kirchstrasse (jęz. pol. Kościelna) to dawna, przedwojenna nazwa odcinka obecnej ulicy Świerczewskiego - od ul. Konstytucji 3 Maja do jej skrzyżowania z ul. Młyńską i 30 Stycznia w Międzyrzeczu.

Ulica Młyńska zawdzięcza nazwę dawnemu młynowi na Paklicy, którego reliktem jest obecnie mała elektrownia wodna. Była i jest nadal najważniejszą oraz najbardziej ruchliwą ulicą Międzyrzecza.

Jak wyglądały Brójce ponad 70 lat temu? Wehikułem, który przeniesie nas w tamte czasy są archiwalne pocztówki.

Nazwa Trzciel ma słowiańskie korzenie. Pochodzi od słowa trzcielina, którym - według Słownika Lindego - określano dawniej łodygi trzcin.

Do 1945 r. ul. Staszica w Międzyrzeczu nazywała się Bismarckstrasse. Jej patronem był kanclerz Niemiec Otto von Bismarck, któremu międzyrzeczanie wystawili też pomnik na Winnicy. Wytyczono ją pod koniec XIX, łączyła Bahnhofstrasse, czyli Dworcową (obecna 30 Stycznia) do otwartego w 1910 r. Bismarckplatz, czyli placu Bismarcka (obecny plac przed pomnikiem Tysiąclecia Państwa Polskiego).

Jak wyglądała Przytoczna w pierwszej połowie XX w? Wehikułem czasu, który przeniesie nas w tamte lata są archiwalne pocztówki.

Szpital w Międzyrzeczu otwarto 22 października 1909 r. przy ówczesnej ulicy Brätzerstrasse (Brójeckiej). Archiwalne zdjęcia i szczegóły w aktualnym wydaniu tygodnika "Głos Międzyrzecza i Skwierzyny".