Latają, ale niechętnie
Cietrzewie większą część życia spędzają na ziemi. Do lotu cietrzew zrywa się niechętnie natomiast, gdy już to zrobi, wówczas uderza z łopotem skrzydłami, przelatuje na rozpostartych skrzydłach, od czasu do czasu kilkakrotnie nimi uderzając, co zapewnia podtrzymanie lotu.
Cietrzewie potrafią zręcznie omijać drzewa i krzewy. Jedyną przeszkodą, którą trudno im ominąć są np.: ogrodzenia z siatki drucianej stosowanych często w lasach chroniące młode uprawy.
Cietrzewie pomimo umiejętności utrzymania się na wodzie, nigdy nie pływają dobrowolnie, korzystają natomiast chętnie z kąpieli słonecznych i piaskowych, zwanych potocznie paprzyskami.
Źródło: Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków
Poligamiczne ptaki
Cietrzew jest gatunkiem poligamicznym - samce nie łączą się w pary z samicami, które samotnie wychowują pisklęta. Samce cietrzewi większość roku spędzają w pobliżu tokowisk. W górach apogeum godów przypada na maj - samce zbierają się przed świtem na torfowiskach, łąkach lub polanach na tzw. arenach aby tokować. Najsilniejsze samce zajmują miejsca jak najbliżej środka areny, słabsze muszą zadowolić się dalszymi pozycjami. Każdy samiec broni swego niewielkiego terytorium przed innymi. Tokujący kogut straszy pióra, nadyma gardło, opuszcza skrzydła, pochyla się do przodu i rozkłada lirowaty ogon, ukazując śnieżnobiałe pokrywy podogonowe. Jednocześnie ptak wydaje słyszalny z daleka, charakterystyczny głos, tzw. bulgotanie, obraca się we wszystkie strony, czasami też rusza przed siebie lub podskakuje - opowiada Karkonoski Park Narodowy na swojej stronie internetowej.
