Trzy kolory roku - komentarz Janusza Życzkowskiego

W ubiegłym tygodniu podzieliłem się z Państwem historią pewnej konferencji prasowej. Właściwie didaskaliami tejże, a przecież nie można pominąć meritum sprawy. Podsumowano tam bowiem miniony 2022 rok i zaplanowano rok bieżący. Mimo że z dziennikarskiego punktu widzenia wydarzenia ostatnich 12 miesięcy były interesujące, to czas biegnie nieubłaganie i trzeba poświęcić uwagę temu, co czeka nas tu i teraz oraz w najbliższej przyszłości.

Różnie mówi się na temat wojny. Jedni wróżą jej możliwie szybkie zakończenie, inni przekonują, że potrwa kolejne lata, a Ukraina i jej mieszkańcy będą potrzebowali dalszego wsparcia z Zachodu. Także wsparcia Polski, naszej solidarności. Będzie to jeden z wektorów publicznej debaty i warto obserwować to, kto i co na ten temat opowiada. Kolejnym znaczącym obszarem jest sytuacja gospodarcza. Poniekąd jest to temat związany z pierwszym zagadnieniem, jednak na sprawę trzeba patrzeć w szerszym aniżeli tylko wojennym kontekście. Z jednej strony mamy bowiem obciążenia, jak wzrost cen związany z globalną inflacją oraz zwyżką cen energii, z drugiej dobre wskaźniki sytuujące nas na stabilnym miejscu w różnego rodzaju rankingach. Jak na okoliczności radzimy sobie zaskakująco dobrze. To, jak poradzą sobie portfele przeciętnego Kowalskiego, jest kwestią odrębną. Tam też najczęściej zaglądać będą politycy, którzy rozpoczynają właśnie kampanię przed wyborami parlamentarnymi.

To trzeci determinujący bieżący rok temat i sprawa, która wielu z nas pochłonie bez reszty. Oczywiście prawdą jest, że kampania wyborcza rozpoczyna się tuż wyborach i obserwując naszych wyborców, trudno się z tym nie zgodzić. Niemniej właśnie teraz dynamika zdarzeń będzie największa. Zaczęło się od błazenady krewkiego senatora i rozkwaszonego w telewizyjnym studio ogórka. Jak się skończy? Dla jednych wyborczym sukcesem, dla innych mizerią przegranej.