Przetarg ogłosił poznański oddział Zakładu Nieruchomości i Gospodarowania PKP. Cena wywoławcza wynosiła 420 tys. zł. Dworca nie sprzedano, gdyż – jak poinformował ,,GL'' rzecznik PKP Piotr Kryszak – nie zgłosiła się żadna firma, ani osoba prywatna. To był już drugi nieudany przetarg. Co kolej zamierza zrobić z tym fantem?
- Chcemy sprzedaż budynek i działkę na drodze rokowań. Jeśli nasi przełożeni z Warszawy wyrażą zgodę, to ogłosimy konkurs ofert i wygra ten, kto zaproponuje najlepsze warunki – zapowiada P. Kryszak.
Dworzec to ruina. Kilka lat temu spłonęły przylegające do niego magazyny, a 11 lipca 2007 r. podczas kolejnego pożaru zniszczeniu uległ dach. Ze względu fatalny stan techniczny, wiosną minionego roku zlikwidowano znajdującą się w holu kasę i budynek został zamknięty na przysłowiowe cztery spusty. Od tej pory podróżni czekają na szynobusy na peronach.
- Nie ma tam nawet wiat chroniących przed deszczem. Dlatego przychodzimy na dworzec autobusowy. Zresztą teraz zamiast szynobusów na tej linii kursują normalne autobusy – mówi Marcin Ziomek.
Nie chcą kupić, bo to zabytek?
Dwukondygnacyjny budynek ma 717 m. kw. powierzchni. Kolej chce go sprzedać razem z działką o metrażu blisko 3,5 tys. m. kw. To jedyny w dworzec w północnej części województwa, objęty ochroną konserwatorską. Zdaniem naszych rozmówców, ewentualnych nabywców odstrasza właśnie jego obecny status zabytku.
- Właściciel będzie go musiał odbudować pod ścisłym nadzorem i zgodnie z wytycznymi służb konserwatorskich. Zapłaci więc znacznie więcej, niż normalnie – przekonuje jeden z naszych rozmówców.
Kierownik gorzowskiej delegatury Lubuskiego Urzędu Ochrony Zabytków Błażej Skaziński przyznaje, że nowy właściciel będzie musiał wystąpić do niego o zgodę na zagospodarowanie budynku. Nie ma mowy o odbudowie według własnego widzimisię. Stacja musi zachować wygląd sprzed pożaru. Jej kształt, dach i okna muszą być takie same, jak kilka lat temu. Nie można jej ocieplić styropianem, ani pomalować.
– Status zabytku ma także plusy. Na przykład właściciel będzie mógł się ubiegać o unijną dotację na remont – dodaje B. Skaziński.
Pustostanów jest więcej
Dworzec wybudowano w 1885 r. Przez ponad sto lat był filarem gospodarczego rozwoju Międzyrzecza i jego wizytówką. Teraz to ruina przynosząca miastu wstyd. Czytelnicy są tym oburzeni.
– To skandal, że kolej do tego dopuściła. Kilka razy widziałem wycieczki Niemców, którzy robili zdjęcia tej ruinie i głośno komentowali jej stan. Obciach na całą Europę – mówi Andrzej Marecki.
Jesienią ub.r. wyburzono lokomotywownię nad Obrą. Wielu mieszkańców jest przekonanych, że zabytkowy dworzec podzieli jej los. – Nikt go nie kupi. Jak ktoś chce otworzyć hotel czy restaurację, to mniej zapłaci za wybudowanie nowego obiektu, niż za remont stacji. Zresztą w mieście jest sporo pustostanów. Telekomunikacja od lat chce sprzedać nowy budynek koło kościoła, ale nie ma chętnych. Pusta stoi także dawna karczma koło sądu, gdzie dawniej mieściły się biura spółki gazowej EWE. Pustostanów jest w mieście więcej. Po co więc komu taka rudera - wylicza jeden z naszych rozmówców.
Co na to władze?
Niektórzy z Czytelników przekonują, że dworzec powinny odkupić od kolei władze gminy. I np. utworzyć w nim przedszkole. Albo muzeum pożarnictwa, którego budowę miejscy urzędnicy zapowiadają już od kilku lat. Co na to rządzący gminą komisarz Marian Sierpatowski? Odpowiada, że nie może podejmować pochopnych decyzji.
– Wpierw musimy ocenić stan techniczny budynku i oszacować ewentualny koszt remontu – mówi.
Czytaj też: Dworzec PKP w Międzyrzeczu nie został sprzedany
Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
