Nareszcie! Chińska Noc w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze – jest termin, a nawet dwa!

Z okazji Międzynarodowego Dnia Muzeów - w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze pełną parą idą przygotowania do Chińskiej Nocy, która będzie miała dwie odsłony. - Otóż z uwagi na kruchą jeszcze stabilizację sanitarną – wyjaśniają nam w zielonogórskiej instytucji – wydarzenie zostało podzielone na dwie tury.

Pierwsza odsłona Chińskiej Nocy w MZL odbędzie się w sobotę, 15 maja 2021 r. w godz. 14.00-20.00 i będzie zawężona do udostępnienia wystaw związanych z kulturą Państwa Środka. Obok możliwości bezpośredniego kontaktu z wyjątkowymi obiektami, Muzeum przygotowało także filmy będące krótką wędrówką po wystawach.

Druga odsłona Chińskiej Nocy zaplanowana została na 25 września 2021 r. i zostanie wzbogacona o wykłady, spotkania, warsztaty, pokazy. Jej oprawę stanowić będą również wystawy, udostępnione wcześniej zwiedzającym.

Co zobaczymy na Chińskiej Nocy w Muzeum Ziemi Lubuskiej?
W sobotę, 15 maja 2021 r. w godz. 14.00-20.00 w Muzeum Ziemi Lubuskiej zobaczymy wystawy:

• Kolekcja obrazów haftowanych ze zbiorów Ambasady Chińskiej Republiki Ludowej w Polsce
• Sztuka Chińska ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie
• Chiny – tradycja i kultura, fotografie Edwarda Grzegorza Funkego
• Prace plastyczne dzieci i młodzieży z Chin

Oczywiście podczas Chińskiej Nocy w MZL dostępne będą te z wszystkie inne ekspozycje – w tym nowe: Dziedzictwo i współczesność. Zielona Góra – region lubuski, Galeria Złotego Grona. Kolekcja Sztuki Polskiej XX wieku. To te nowe stałe wystawy, które od marca br. możemy zwiedzać w nowej, dobudowanej części Muzeum Ziemi Lubuskiej.
Otwarte dla zwiedzających będą też: Muzeum Wina, Galeria Mariana Kruczka,
Galeria piastowskich książąt Śląska, Galeria witraży Marii Powalisz-Bardońskiej, Kajetan Sosnowski – Wieża asymetryczna, Muzeum Dawnych Tortur, Sala Zegarowa, Śląska Sztuka Sakralna, Galeria Tadeusza Kuntze, Winiarnia mieszczańska.

Nowa multimedialna wystawa na temat historii regionu w Muzeum Ziemi Lubuskiej zachwyci każdego!

Haft – po chińsku cixiu 刺绣 – to sztuka tworzenia na materiałach za pomocą igły i kolorowych nici zaprojektowanych wcześniej ornamentów, które razem łączą się w dekoracyjne wzory.
Sztuka hafciarska narodziła się w Chinach stosunkowo wcześnie, bo już ponad cztery tysiące lat temu, a jej największy rozwój przypadł na lata dwusetne p.n.e. Wraz z bogaceniem się społeczeństwa i kształtowaniem się klasy konsumenckiej, popyt i podaż na dzieła hafciarskie stale rosły. Z biegiem czasu, hafty stały się stałym elementem ubioru ludności chińskiej, a rękodzieło hafciarskie stawało się coraz bardziej wyspecjalizowanym rzemiosłem, i rozwijało się coraz dynamiczniej. Odkrycia archeologiczne pokazują, że hafty z tego okresu charakteryzowały się wysokim kunsztem wykonania i różnorodnością wzorów, które brały za główny motyw piękne scenerie.

„Cztery słynne hafty” to powstałe w połowie XIX w. określenie odnoszące się do wyrobów z Syczuanu, Kantonu oraz prowincji Hunan i miasta Suzhou, posiadających unikalne cechy artystyczne różniące się w zależności od miejsca ich stworzenia. I tak: dzieła pochodzące z Suzhou znane są ze swojej delikatności i elegancji, odznaczają się pięknymi wzorami o stonowanych kolorach. Ściegi wykorzystywane przez artystów są niezwykle finezyjne, ich wykonanie jest drobiazgowe, a przedstawione obrazy pełne życia. Xiang natomiast bazuje na tradycjach hafciarskich ludu z Hunan, charakteryzuje się realizmem wykonania, jego kolory są jasne i żywe, często bazują na malarstwie chińskim. Styl takich haftów jest swobodny, najczęstsze motywy to chmury, góry, rzeki, pawilony, ptaki i zwierzęta, w tym tygrysy i lwy, których sierść haftowana jest za pomocą specjalnego ściegu. W Chinach powszechnie mówi się, że „kwiaty na haftach xiang pachną, ptaki śpiewają, tygrysy biegają, a ludzie opowiadają historie”. Shu to ogólne określenie na produkty hafciarskie pochodzące z Syczuanu, a głównym materiałem wykorzystywanym przez artystów do ich tworzenia były satyna i barwiony jedwab, zaś najczęstszymi motywami były pejzaże, postacie, kwiaty, ptaki, owady i ryby. Hafty shu były tworzone za pomocą ponad 100 różnych rodzajów ściegów, odznaczały się żywą ornamentyką, jasnymi kolorami i wrażeniem trójwymiarowości, szycie było płaskie i staranne, a ornamenty błyszczące.

Jeśli chodzi o ściegi chińskich haftów, to są one niezwykle różnorodne – istnieją 43 różne typy ściegów, należących do 9 kategorii. Za ich pomocą można na różne sposoby organizować układ nici, co daje artystom szerokie możliwości twórczej ekspresji. Główne rodzaje to: ściegi luan, pan, tao, bian, ping, rao, shi. Tradycyjna metoda haftu ręcznego ściegiem luan została przekształcona w maszynową metodę haftu komputerowego, tworząc w ten sposób nową udoskonaloną wersję tradycyjnego rzemiosła. Ścieg pan służy do tworzenia poskręcanych wzorów, zaś w przypadku ściegu ping zamiast jedwabnych wykorzystuje się nici złote i srebrne. Ścieg rao to metoda tworzenia haftów poprzez splatanie nici i wiązanie ich w supełki.

Kolekcja obrazów haftowanych ze zbiorów Ambasady Chin w Polsce, zaprezentowana na wystawie w Muzeum Ziemi Lubuskiej, odznacza się charakterystycznymi cechami chińskiego haftu ręcznego, takimi jak staranność wzoru, świeżość i czystość kolorów, bogactwo ściegów, a także kunsztem i finezją wykonania. Ponad eksponowanych 40 dzieł to prace dotyczące różnych tematów, od przyrody – pejzaże, kwiaty, drzewa, zwierzęta, poprzez postacie ludzkie, po tradycyjne motywy chińskie połączone z kaligrafią. Warto zauważyć, że niektóre z obrazów zostały wykonane haftem dwustronnym, co umożliwia ich prezentację oraz percepcję w przestrzeni. Wystawę uzupełniają ponadto oryginalne chińskie wachlarze dekorowane scenami rodzajowymi.
Kurator – dr Alina Polak-Woźniak

Chiny nazywane Państwem Środka fascynowały Edwarda Grzegorz Funkego od zawsze. W 2005 roku odbył pierwszą wyprawę do Chin, które przewędrował Pekinu i Badaling przez północny- wschód, środkowe prowincje oraz piękne malownicze i rolnicze południe, południowy - zachód aż do Macau i Hongkongu. Wyprawą kierował Liu Zhongchun - mistrz Pekińskiego Stowarzyszenia Qigong, współtwórca stylu „Lecącego Żurawia”, profesor slawistyki. Dzięki niemu podróż miała klimat pozwalający na głębsze poznanie tego ogromnego i fascynującego kraju.
Efektem wojaży jest bogaty materiał fotograficzny, utrwalający Chiny bez masy turystów i „dobrodziejstw” cywilizacji, która napływa w ekspresowym tempie. Na wystawę składa się 50 zdjęć z dokładnym opisem miejsc i obiektów. Co ciekawe część z nich ukazuje miejsca, których dziś nie można już zobaczyć z powodu boomu inwestycyjnego, wiążącego się niestety z wyburzaniem całych fragmentów starej zabudowy czy niszczeniem naturalnego środowiska.

Edward Grzegorz Funke, urodził się w 1944 roku w Swisłoczy. Członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików i Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców . Przygodę z fotografią rozpoczął w 1966 roku jako członek redakcji Ilustrowanego Magazynu Studentów Politechniki Gdańskiej „Kronika Studencka”. Zadebiutował w 1967 roku indywidualną wystawą „Zimowe refleksje” w studenckiej galerii „Artema”. Od kilkunastu lat razem z żoną Krystyną realizuje autorski projekt fotograficzny „Portret świata”, odwiedzili sześć kontynentów, z przywiezionych materiałów powstało 18 wystaw autorskich, prezentowanych ponad 70 razy w muzeach i galeriach na terenie Polski i Białorusi. Uczestnik wielu wystaw zbiorowych oraz pokazów plenerowych. Wielokrotnie nagradzany w konkursach krajowych i zagranicznych. W swoim dorobku ma jedenaście wielkoformatowych kalendarzy autorskich , kilka wydawnictw multimedialnych z odbytych wypraw .
Kurator – Jacek Gernat

Na wystawę składa się 48 kompozycji malarskich, rysunków i grafik, pochodzących z różnych chińskich miast takich jak: Pekin, Shanghai, Xian, Tianjin, Zhanjiang, Shenzhen czy Guangzhou. Ich autorami są uzdolnieni twórcy w wieku od 5-17 lat.
Przygotowany zestaw to interesująca próba pokazania wyjątkowego bogactwa i różnorodności artystycznych realizacji, współistniejąca jednocześnie z prostotą i umiarem w doborze środków plastycznego obrazowania. Przyglądając się z bliska tym niebywale pięknym przedstawieniom świata, mamy również niezwykłą okazję spojrzeć na daleki i egzotyczny dla nas kraj oczami dziecka, co zdarza się niezwykle rzadko.

Prace przedstawiają sceny z życia współczesnego, jak i te odwołujące się do bogatej tradycji Chin. Wszystkie zasługują na uwagę widza dzięki dekoracyjności prac oraz szczegółowemu i precyzyjnemu wykonaniu, co w pracach malarskich i graficznych jest przez młodsze dzieci dość trudne do osiągnięcia.

Warto podkreślić ciekawą aranżację wystawy, poszerzoną o elementy scenograficzne odnoszące się do wielowiekowej kultury Państwa Środka. Jej autorką jest Renata Gresiuk-Kowalska, kuratorka ekspozycji
Prezentowane w Muzeum Ziemi Lubuskiej prace zostały wypożyczone z Galerii i Ośrodka Plastycznej Twórczości Dziecka w Toruniu.
Kurator - Renata Gresiuk-Kowalska

Chiny należą do państw o najbogatszej, sięgającej czasów neolitu tradycji kulturowej. Cywilizacyjne osiągnięcia Państwa Środka chcemy pokazać podczas tegorocznej Nocy Muzeów. Jej ważną częścią są zabytki wypożyczone ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie. Szczególne znaczenie na wystawie mają różnego rodzaju przedstawienia figuralne. Dominuje wśród nich wyobrażenie Buddy, będącego ważnym elementem świata chińskich wierzeń. Najstarsza z rzeźb to marmurowa głowa powstała w okresie Dynastii Tang, między rokiem 618 a 907. Jednak najpopularniejszymi przedstawieniami Buddy są różnej wielkości figury z brązu, często złocone i zdobione kamieniami. Z okresu między VII i X wiekiem pochodzi kamienna rzeźba siedzącej kobiety i dwie figurki grobowe. Znacznie późniejsze są dwie rzeźby wyobrażające wysokich urzędników. Wykonano je zarówno ze złoconego i barwionego brązu oraz polichromowanego drewna.

Najstarszym obiektem na wystawie jest starożytny chiński instrument muzyczny – brązowy dzwon typu chung, powstały miedzy rokiem 1150 a 480 p. n. e. w okresie panowania Dynastii Chou. W grupie brązów typu rytualnego są także znacznie późniejsze, zróżnicowane stylem i wielkością kadzielnice. Niewielkim przedmiotem o dużych walorach dekoracyjnych jest efektowne puzderko wykonane w technice emalii komórkowej, jego wieko zdobi motyw rzeźbiarski z białego chalcedonu.

Inny użytkowy charakter ma fajka do palenia opium czy kamienna pieczęć. Natomiast tak od wieków cenioną w Europie chińską ceramikę na ekspozycji reprezentuje gliniana amfora, porcelanowa waza malowana kobaltem oraz naczynia kamionkowe. Ze zbiorów prywatnych pochodzi cała grupa wazonów i butli. Ich kobaltowe zdobienia są przykładem bogactwa dekoracyjnych motywów roślinnych i zwierzęcych ukazanych na chińskiej porcelanie. Na ekspozycji prezentujemy także charakterystyczne dla Państwa Środka przykłady wyrobów z czarnej i czerwonej laki czy realizacje snycerskie. Szczególnego rodzaju obiektami są dwa dwustronne hafty. Pierwszy przedstawia założenie ogrodowe, które od wieków fascynowały i inspirowały Europejczyków. Z kolei widok pandy, to obok smoka, znanego od wieków emblematu Chin, nowy popularny w świecie symbol tego kraju.
Kurator – dr Longin Dzieżyc