Przypomnijmy, że po opublikowaniu przez GL artykułów na temat afery „praca za seks” w gorzowskim WORD, marszałek Elżbieta Polak próbowała wywierać bezprawny wpływ na kierownictwo gazety. Wszystko dlatego, że nie podobała się jej treść i forma artykułów, choć nie była w stanie wykazać ani jednej nieprawdy. Próbowała również wpływać na skład redakcji, poprzez wskazywanie, kto może z nią współpracować, a kto nie powinien.
Takie oczekiwania postawiła w rozmowie z prezesem oddziału Polska Press, ale również w przekazanym przez nią piśmie do redaktora naczelnego GL, które w jej imieniu i za jej zgodą, podpisał rzecznik prasowy Paweł Kozłowski. Stanowisko nie było formą sprostowania, polemiki lub stanowiska, ale rodzajem żądania – w dodatku z elementami pomówień. – Zwracam się o dokonanie rzetelnej weryfikacji osób, z którymi Pan współpracuje i które nadzoruje – pisał z upoważnienia marszałek jej rzecznik.
Jednocześnie zaznaczył, że urząd marszałkowski „będzie korzystał ze wszystkich środków prawnych, aby wyegzekwować od dziennikarzy GL pisanie prawdy o samorządzie województwa”.
Na ingerencję w wolność i niezależność prasy zareagowały liczne środowiska polityczne oraz branżowe. Krytyczne stanowisko wobec działań marszałkowskich urzędników zajęło również Centrum Monitoringu Wolności Prasy Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Redakcja zwróciła się do Rzecznika Praw Obywatelskiej Marcina Wiącka o podjęcie stosownych działań zmierzających do zapewnienia poszanowania wolności słowa w Lubuskiem.
RPO Marcin Wiącek napisał w tej sprawie do marszałek Elżbiety Polak. – Władze powinny powstrzymywać się od wszelkich działań mogących wywrzeć skutek w postaci tłumienia krytyki prasowej – napisał RPO. Jednocześnie podkreślił, że osoby pełniące funkcje publiczne muszą w większym stopniu niż inni, tolerować zainteresowanie opinii publicznej, w tym kierowaną pod ich adresem krytykę. Według RPO tak stanowi orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego. Rzecznik uznał, że marszałek Polak nie miała podstawy prawnej do wystosowania do GL pisma, innego niż polemika lub sprostowanie.
– Zwracam się z uprzejmą prośbą o wskazanie podstawy prawnej skierowania pisma do „Gazety Lubuskiej” – napisał.
Polak odpowiedziała RPO na dwa sposoby. Najpierw na konferencji prasowej w sprawie jego wystąpienia, gdzie zapowiedziała pozwy sądowe wobec autorów tekstów o aferze „praca za seks”. Odniosła się do wystąpienia również na piśmie.
– Osoby związane z „Gazetą Lubuską” przekroczyły granicę wolności wypowiedzi, stawiając Marszałek zarzuty nieprawdziwe i nierzetelne – napisała Polak w liście do RPO, nie wskazując jednak niczego, co według niej jest nieprawdą. Swoje pismo określiła rodzajem przedsądowego wezwania do zaprzestania naruszania dóbr osobistych. Największym zarzutem według marszałek Polak jest pisanie o niej w taki sposób, który „może narazić ją na utratę zaufania”, choć i tutaj nie podała żadnego przykładu, który byłby potwierdzeniem jej tezy.
Podważanie zaufania do dziennikarzy GL trwa w Lubuskiem w najlepsze. Nie ma już konferencji prasowej lub wystąpienia w marszałkowskich mediach, gdzie dziennikarze GL i mediów publicznych, nie byliby określani jako funkcjonariusze, obajtkowe media, pseudodziennikarze etc. Wszystko dlatego, że GL opisała aferę i nieprawidłowości w WORD, które wiele miesięcy nie były wyjaśniane, pomimo oficjalnego zgłoszenia przez byłą pracownicę oraz powzięcia tej wiedzy przez urzędników.
Po piśmie marszałek spodziewana jest stanowisko Rzecznika Prawa Obywatelskich. Na razie nie wiadomo kiedy zostanie opublikowane.
Przeczytaj też:
Konto Amazon zagrożone? Pismak przeciwko oszustom
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
